Dziewczyny, w Obi "rzucili" wiosenny towar i między innymi kilka odmian rabarbaru (w torebkach - kłącza). Dokupiłam sobie dwie odmiany - wielkoluda i liliputka (do 60cm)

Ja tez kupiłam taki, były rożne ale nie wiem czym się różniące.
Co teraz z nim robić ?

Dziewczyny drogie.

Rabarbar - po polsku rzewień, potrzebuje takiej ziemi jak warzywa - dobrej, żyznej ziemi z obornikiem i kompostem i nawożenia tymi składnikami. W byle jakiej ziemi nie rozrośnie się.
Jeżeli kupiłyście teraz karpy rabarbaru, to nie pozostaje nic innego, jak włożyć je do donic z ziemią, trzymać w domu i podlewać, a jak już będzie cieplej, przesadzić do ogrodu, w słoneczne miejsce. Nie sadzić głęboko, tylko tak jak piwonie - pąki tuż pod ziemią.
Można go rozmnażać przez podział karp, albo właśnie z nasion, wtedy trzeba dłużej czekać. Najlepsze są odmiany o ciemnych, "malinowych" łodygach, całych czerwonych.
Pędzenie rabarbaru, o którym pisałyśmy z Leidą, nie jest u nas znane, za to w Anglii innego nie jedzą. Polega na tym, że jak tylko pokażą się pąki, przykrywa się kępę rabarbaru glinianyn, wysokim naczyniem z pokrywką - dzwonem jak my to nazywamy, po angielsku nazywa się "rhubarb forcer". W ciemności pędy też rosną, ale wyciągają się i są o wiele delikatniejsze i słodsze. Po ich zebraniu, należy zdjąć dzwon i pozwolić kępie odpocząć przez następny rok, bo przez pędzenie roślina jednak trochę się osłabia.
Dzwony nadają się też do bielenia endywii i selerów naciowych. Może nawet do bielenia szparagów by się nadały, ale ja wolę zielone.

juz wiem jaka odmiane kupilam, Viktoria, pewnie najgorsza

Jutro muszę zmierzyć wysokość bo szerokość nie ma znaczenia, najwyżej włożysz pod klosz tylko kawałek karpy. Widziałam jak to praktykowali w Anglii. Kilka oczek przykrytych a kilka obok z tej samej karpy rośnie na zielono.

Mój jest taki bardziej jak te w głębi z lewej strony a najlepszy byłby tak jak ten na wprost. Ja chyba tez mam cos około 50cm a te najlepsze maja niestety około 70cm.

Ale na pewno ta wysokość 50cm będzie idealna do modraka.

Widziałam jeszcze takie 15-20 cm nakładki na nasze ( jak sa z przodu przed tym duzym) - może to jest sposób. Bo te wysokie to kosztują niestety jakieś koszmarne pieniądze. I jak je przywieźć?


A wydaje mi się, że Anglicy nie jedzą innego niż bielony bo on ma znacznie mniej tych szczawianów. Ciekawe czy jedzą szczawiową. Jako EKO chyba powinni.


Ostatnio widziałam też w Auchanie karpy kilku odmian. Nawet nad nimi myślałam.

Zastanawiam się nad tymi dzwonami. Leida, piszesz, aby nie otwierać pokrywki, czy nie wystarczyłoby wysokie naczynie gliniane położone na czas pędzenia na karpę?

Pewnie wysokie naczynie wystarczyłoby, tylko musiałoby być naprawdę wysokie.
Zmierzyłam swój - ma 49cm plus ze 4-5 cm pokrywka. I to wydaje mi się ciut za niskie.
Czyli podobnie Gabrysia jak Twój.

Będę teraz polowała w Anglii na taką "nadstawkę".

Koniecznie w Kórniku musimy zrobić spotkanie nowo założonego Klubu z Panią Założycielką na czele. Warszawskie lilaki też dobrze znam, staram się chociaż raz zajrzeć w porze ich kwitnienia. Ale Kórnik ma znacznie większą i ciekawszą kolekcję niż Warszawa, szczególnie po tej drugiej stronie drogi.

Witaj Gabrielo,
i ja marzę o Krasawicy Moskwy, nie mam dla niej dobrego miejsca, więc czeka na liście upragnionych.
Pisałaś o wieczerniku - czy posiałaś swoje tylko raz, a potem się rozsiewały, czy dosiewasz co 2 lata nowe?
Czy myślisz, że można nowe zasiać w donicy, a gdy pojawią się rozetki, wsadzić na grządkę?

To uruchamiamy wyjazd do Kórnika na lilaki?

Tamaryszku, czy mogę odpowiedzieć w zastępstwo Gabrieli? Otóż one są dwuletnie, siejesz do lipca (najlepiej w czerwcu) i ok. września wysadzasz na miejsca stałe. On się rozsiewa i łatwo go sprowadzić tam, gdzie ma być. Raczej zawsze gdzieś jest w ogrodzie.
Ja siałam od razu w miejsce docelowe i potem tylko przerwałam - trzeba pilnować, gdzie się posiało i dać tam wodę w sezonie. U mnie pod dzrewami w lekkim cieniu.

Pszczelarnia napisał(a)

To uruchamiamy wyjazd do Kórnika na lilaki?

Nie potrafię się powstrzymać. Muszę pokazać kórnickie bzy.