Tulam!
Bardzo mi przykro, nie wiem co powiedzieć.
Czasami człowiekowi wiatr sypie piachem w oczy, ale macie siebie dacie Radę!!!

Sylwia! Tak mi ogromnie żal, brak słów. Współczuję, trzymajcie się!

Bardzo mi przykro. Przerażające widoki
Tulę mocno

Jak zwykle nie wiem co powiedzieć. Wiem że żadne słowa nie oddadzą uczuć które Wam towarzyszą, rozpaczy, wściekłości, rozgoryczenia... A chyba najgorsze, to poczucie bezsilności, świadomość ,że nie ma dobrych, łatwych rozwiązań. Żadne rady, słowa pocieszenia nie wniosą nic nowego i w niczym nie pomogą. Oczywiście myślę o Tobie często, bardzo współczuję, ale ... niczego to nie zmieni. Jesteście wyjątkowo silni, pracowici, ale ... ile razy można się podnosić? Cholernie przykro,że znów na Ciebie to spadło( dosłownie i w przenośni).

Sylwia oglądam czytam i oczom nie wierzę. Żadne słowa nie wyrażą tej straty, bo wiem, że tak jak ja kochasz każdą roślinkę w swoim ogrodzie. Dobrze, że ptactwu nic się nie stało.
Brak mi słów, wszystkie pocieszenia i rady, które przychodzą mi na myśl, wydają się trywialne i żałosne. Przytulam Was oboje.

O jasna cholera. Nie było mnie tu chwilę i patrzę, to pooomyłka to są zdjecia z zeszłego roku, nieeeee o kurczę Sylwio aż mnie ściska w gardle..... nie napiszę już nic więcej.... to niemożliwe

Sylwio, bardzo bardzo Wam współczuję, ściskam mocno i sama nie wiem, co jeszcze napisać. Słów brak…

Sylwia... współczuję...

Mi w tamtym roku poturbowała burza róże i było bardzo przykro a co w takiej sytuacji jak wasza. Nawet nie chcę myśleć co czujecie. Dobrze że masz dziewczyny na które możesz zawsze liczyć a one na Ciebie. Sylwia ale kto jak nie Ty może dać radę.

To jedna z takich sytuacji, że rzeczywiście słów brak. Bo jakie znaleźć słowa pocieszenia, kiedy kolejny raz czyjeś marzenia legły.. w szlamie.
Żal mam. Serce mi się ściska. I to poczucie olbrzymiej niesprawiedliwości. Ehh...