Przeczytałam wszystko co napisałaś. Faktycznie trochę jak we włoskiej rodzinie
Miło, że Rodzice Twoi pomagają jak mogą/chcą, ale i tak widać, że najwięcej spoczywa na Tobie.
Sylwia, myśl o sobie, bo jak Ty polegniesz to całe "towarzystwo" również



Teoretycznie Twojego Tatę rozumiem. On jest z pokolenia "nieoddawalnego".
Ale gdybyś Ty legła zmożona chorobą czy nawet głupim przeziębieniem, i to Twój Tata by musiał Babcię przewinąć i nakarmić - zakładam, że w miarę szybko by podążył drogą ku zmianie poglądu... Życie...

Zgadzam się z Magarką i Hanią. O tym samym pomyślałam. Łatwo jest zanegować propozycję gdy się tylko herbatkę podaje a całą pracę fizyczną wykonuje kto inny.
Mężczyźni też są pielęgniarzami i przewijają kobiety w ośrodkach. Niech tata spróbuje babcię/mamę przewinąć kilka razy to się przekona jakie to ciężkie i trudne.
W końcu to ona jemu podcierała tyłek jak był mały to teraz jego kolej.

Tak wiem łatwo powiedzieć

Ale mi też to podniosło ciśnienie tak jak Hani.

Obyś się nie rozchorowała. Już pij soki z malin albo czarnego bzu.

"Kogo nie boli, temu powoli"
Sylwia, znam i taki przypadek. Moja ukochana sąsiadka opiekowała się sama - przez dobrych kilka lat - swoim bardzo starszy już ojcem. Sama była już po 60-tce. Ojciec mieszkał oddzielnie, sąsiadka nie mogła go zabrać do siebie, bo była w trakcie rozwodu a dom należał do męża. Więc jeździła do ojca 3-4 razy dziennie - z posiłkami, z lekarstwami. Była wrakiem człowieka. Rozmawiałam z nią wielokrotnie, że się wykończy, że musi pomyśleć o sobie. Że niech trochę tej opieki przełoży na braci (obaj mieli do ojca taką samą odległość). Bracia umywali ręce, bo ojciec "trudny" jest, tylko sąsiadka umie się nim opiekować. Jednocześnie nie chcieli się zgodzić na dom opieki.
Za moją silną i długotrwałą namową poradziłam jej, żeby pojechała ze mną na jednodniowy wypad (bo ona nie miała ani dnia wolnego), a rodzina niech się w tym czasie zaopiekuje ojcem. Niech rodzina zobaczy po prostu, jak wygląda opieka, z czym sie wiąże i czym skutkuje. Broniła sie, ale tak zrobiłyśmy - dwa razy. Po drugim razie rodzina wyraziła zgodę na dom opieki.
Więc jak rodzice wyzdrowieją, wyskocz z mężem na cały dzień, albo i na dwa. Zrób to dla siebie i swojej rodziny.

Nie bede sie wymadrzac ale mielismy podobna sytuacje z nasza Babcia, zlamane biodro 92 lata. Mama sie prawie zaorala wtedy. Jej bracia podobnie jak u Ciebie Tato. Raz Mama swojego brata zostawila z Babcia, musiał ja przewinac i posprzatac. Nie dal rady ale przestal psioczyc i zaczal dokladac forse na dochodzącą pomoc.
Wiem, jak bardzo Ci ciezko. Widzialam to u mojej mamy. Zachowanie Babci moze byc spowodowane postępem choroby i postępem demencji po narkozie. Moja Babcia miala omamy, manie przesladowcza i zachowania agresywne.

Sylwia, powtórzę to, co już wcześniej mówiłam. Ty jesteś człowiek z żelaza! Jestem w głębokim szoku, że przy takim obłożeniu obowiązkami masz jeszcze siłę na ogród, zwierzyniec i remont. Zazdroszczę Ci siły ducha i podziwiam Cię coraz bardziej.

Oj przesrane masz kochana. Masz pewnie wielkie serce i jesteś za dobra bo się wszyscy przyzwyczaili że sama ogarniasz. Takich jak Ty najłatwiej się wykorzystuje. Wiem bo sama taka jestem. I czasem zazdroszczę ludziom którzy mają innych w dup.. bo takim łatwiej się żyje. Ich nikt nie wykorzysta. Jak raz lub trzy powiedzą Nie to już nawet się nie pytają.

A Tu od początku zostałaś obarczona opieką nad babcią. Stopniowo na Ciebie wszystko przerzucali aż zostałaś opiekunką na pełen etat.

Żal Ciebie Sylwia. Żal bardzo.
Zapewne będziesz bujać się z Tym sama do końca