Magara napisał(a)

Eh, Ogrodniczki
Od dawna wiadomo, że problemy z dodawaniem i ogarnianiem tego co policzalne jest u ogrodniczek nieco problematyczne
Te ilości doniczek - zawsze nadmiarowe jakieś są, te rośliny do zadołowania - całkiem ilości nieprzewidziane, ale też jakoś dziwnie na plusie
Te sadzonki - mnożące się w oczach
Żadna matematyka tego nie ogarnie

Albo trudno też ogarnąć odstępy między roślinami . I to, że rośliny rosną. I zajmują coraz więcej miejsca. No jak to możliwe?

Aga - pamiętam skorpioniki to słodziaki, no nie?

A matematyka to podobno Królowa Nauk

Magara napisał(a)

Aga - pamiętam skorpioniki to słodziaki, no nie?

A matematyka to podobno Królowa Nauk

Skorpionki słodziaki?...To mnie się trafił jakiś ewenement...trochę za późno na wymianę...
Płot odnowiony...elegantino...no i piękne widoczki na tle mgły...Fajne miejsce...

Magara napisał(a)

Aga - pamiętam skorpioniki to słodziaki, no nie?

A matematyka to podobno Królowa Nauk

Jasne, że Królowa!

Magara napisał(a)

Pobuszowałam po Twoim wątku w poszukiwaniu jesiennych fotek i powiem Ci, że te obrazki mnie emocjonalnie pozytywnie rozwaliły, no cuuudny klimat Kolejnych z tej serii nie będę cytować, ale naprawdę pięknie jest u Ciebie

Magara napisał(a)

I jeszcze kilka w pionie:

To zacytuję, bo mnie ciekawi co to za urocze drzewko?

Rumianko - może słodziakowatości swojego skorpionika nie dostrzegasz? Musisz się bardziej przyłożyć
Widoczki i płot dziękują

Judith Ty wiosny spragniona to szykuj się na niespodziankę, zaraz fotę wrzucę

Anula - ładne foty mojego obejścia wygrzebałaś Chyba najładniejsze z tego roku, aż żal, że już nieaktualne. Drzewko to grujecznik Zachwyca, chociaż krótko. Liczę, że jak podrośnie będzie cieszyć bardziej i dłużej

Dziś Zaduszki, dzień, który mnie skłania do refleksji.
Tradycyjnie odwiedziłam pobliski cmentarzyk, na którym ostał się jeden jedyny grób. Niejakiej Marie, która zmarła prawie 170 lat temu w wieku 17 lat. Niestety historia miejsca, w którym obecnie mieszkam nie jest zbyt dobrze udokumentowana, i nikt nie wie co tu było prawie 200 lat temu.

No ale refleksje refleksjami, pogoda ładna, więc udało mi się wsadzić wszystkie cebulowe
Nie napiszę ile ich ostatecznie było, bo sama przed sobą się nie chcę do tego przyznać

Ostatnie cebulki krokusów postanowiłam posadzić na rabacie przykompostnikowej. Widzę ją z okna tzw. sypialni, stwierdziłam, że krokusy będą robiły mi dzień Pamiętałam, że mam tam też przebiśniegi więc zrobiłam dogłębną analizę zdjęć, żeby jednych cebul innym na głowę nie wsadzać. Już prawie wiedziałam gdzie co, ruszyłam z sadzarką i proszę... Analiza zdjęć była zbędna. Przebiśniegi wyłażą...



Trochę mi robotę z sadzeniem krokusów ułatwiły, ale jakoś przebiśniegami w listopadzie nie umiem się cieszyć
Przysypałam ziemią, nie mam pomysłu co jeszcze im zrobić żeby spały...

Ale numer...