Magara napisał(a)

Wyobrażam sobie jakie byłyście styrane, ale radocha musi być wielka

Dziś odpoczywałam cały dzień, normalnie dolce far niente

Ale wczorajszy widok tego kawałka pod płotem, bez chwastów na metr. Bezcenny.

Niezle poszalalas z tyn sadzeniem
Najwiecej roboty to przygotowanie dolkow…
Wiatru to mam juz dosc, strasznie wysusza
Myslalam ze juz koniec a jednak wrocil wczoraj i polamal mi tulipanowca

No to ja dopiero teraz tu trafiam?
Przegapiłam Twój nowy wątek.

Muszę nadrobić

Co do wiatru to my już się przyzwyczailiśmy. Mieszkamy na wietrznej części Polski i zwiększenie nasilenia zauważyliśmy jakieś 3 lata temu. Od tamtej pory każde lato jest wietrzne prawie codziennie. Te tereny wietrzne to północ kraju i część mazowieckiego. Im bliżej morza tym mocniejszy wiatr. Dlatego na tym terenie tak dużo farm wiatraków.
Skoro do Warszawy doszło to znak że teren się powiększa
Z tego też powodu zamawiałam szklarnię która była poddana testom w tunelu aerodynamicznym i ma wytrzymać prędkość wiatru do 130km/h. Na razie u nas max 35 więc jeszcze trochę brakuje

Cześć Aniu
Ja mam nadzieję, że ten wiatr to tylko chwilowy jednak.

Szklarnię chyba będę robić sama, tzn z ojcem. Konstrukcja drewniana plus szkło hartowane. Taki plan, a co będzie, to się okaże.

Dziś pakuję zabawki do samochodu (przyszły do mnie 3 paczki z roślinami, stoją na balkonie) i jadę do mamy, jutro rano od niej razem na działkę.
Ma przyjechać jutro kora i obornik.
I ma być na wizję lokalną pan studniowy. Chcę mieć dodatkowe źródło wody, głębinowkę.

W tym sezonie uleciała ze mnie cała energia do działań. Wiatr i wysokie temperatury dodatkowo demotywują do pracy w ogrodzie, Tym bardziej podziwiam Twoje działania.
Bardzo się cieszę, że problem z podłączeniem domu do prądu ma się wkrótce rozwiązać. Przeprowadzka zbliża się wielkimi krokami.

Mnie demotywuje głownie wiatr. Plus taki, ze wtedy much konskich mniej lata. Zrobienie podcienia w obecnym stanie pogodowym było strzałem w 10-tke.

Plus wiatru jest taki, że nieco schładza. Przy pieleniu w słońcu jest nawet pożądany. Ale wolałabym wiaterek, a nie wicher.

Udało mi się jeszcze dziś umówić na jutro dostawę ziemi. Nacrazie zwykłej polnej. A podniesienie terenu na froncie. A jutro podjadę i obejrzę jakąś lepszą ziemię pod rabaty. No i j już będzie w miarę ogarnięte z równaniem. To wtedy tę lepsza domówię. To jakaś mieszanka jest, z torfem. Dlatego podchodzę jak do jeża... muszę pomacać.

Dziś ledwo się ruszam. Oba kolanka dają mocno odczuć, że im się tyle roboty nie podoba.

Ale udało sie wszystko posadzić, co było do posadzenia na ten weekend.
I skosić chwasty wzdłuż ogrodzenia, po zewnętrznej. W sobotę naprawiona dopiero co przez ojca kosa spalinowa nie odpaliła w ogóle, chociaz w domu u rodzicow odpalała od razu. Tata wczoraj się poświęcił i wstał bladym świtem, żeby mi na naprawić od ręki. Trudno, niedziela, ale skosiłam. Skrupułów nie mialam za bardzo, bo w BC sąsiedzi od rana cięli żywopłot. Ponad pół dnia. Ja się uwinełam w godzinkę niecałą. Dlugo, bo żyłkę musiałam zmienić w trakcie.



Pan od kostki wyrównał mi mniej więcej teren tam, gdzie były górki - dołki, i zdjął darninę tam, gdzie chcę lepsiejszy trawnik mieć.

Wszędzie mam teraz Beskid wyspowy kora rozwieziona wzdłuż rabat dla ułatwienia pracy.