Aniu, aż mnie zatkało, ile Ty masz róż, cała skarbnica wiedzy. Będę do Ciebie wpadać na nauki
Pozdrawiam Ewa.

Bardzo chciałam ją mieć i miałam, ale mi przemarzła

Ewa to nie wiedziałaś? Ania number one na Ogrodowisku jeśli chodzi o róże

Aniu dzięki za odpowiedź.
Już wiem że powinnam się wyleczyć z "Pashminy"
Już kupiłam kilka sztuk róży "Bonica"
Doczytałam że to dobre róże.

Aneczko, wszystkiego naj w Nowym Roku Moje roze pienne w donicach cale w pakach Buziam

Aniu, przepis przesłany. Pozdrawiam

A robinię w takim razie musze jakoś podbezpieczyć, przynajmniej w miejscu szczepienia

Rozumiem obawy...podzielam...

Ostatnio byłam z mężem na spacerze przechodziliśmy koło domu....nie nowego, który wokół miał pustą przestrzeń...kompletnie wielkie NIC....
Mój M zrobił wielkie oczy, pokręcił głową i powiedział...Jak tak można ?!
A ja na to...sama dziwiąc się swoim słowom....Można, mają święty spokój i o nic się nie martwią....
A my drżymy co roku....
W tym roku zamontowaliśmy płotki na dach bo już nie zniosłabym kolejnej masakry bukszpanów po osuwającym się śniegu z dachu...a tu ani płatka

Aniu...oby obawy się nie spełniły i wszystkiego dobrego...bo ja pierwszy raz u Ciebie w Nowym Roku

Aniu, dziekuję za pamięć i życzenia .
Z mojej strony również - Tobie i Twoim bliskim, życzenia wszelkiej pomyślności w Nowym Roku. Ewa

Miałam dzisiaj urwanie głowy, byłam zrobić rezonans, stres mnie nie opuszczał od kilku dni i w zasadzie jeszcze będzie ze mną tydzień, dopóki nie dostanę wyników, ale mniejsza z tym. Muszę przyznać, że spodziewałam się czegoś innego, ze słyszenia miało być głośno i zimno. Ubrałam się jak niedźwiedź, ale i tak połowę rzeczy musiałam zostawić w szatni, więc trzęsłam się jak osika wchodząc na to badanie.
Tymczasem nawet tak bardzo nie zmarzłam a zamiast przerażających huków bardziej zapamiętałam moje zdrętwienie, płytki oddech i zawroty głowy. Czułam się jak na karuzeli, a ja nie mogę na karuzelę..
Spore doświadczenie za mną, nie takie straszne, ale wolałabym już więcej tego nie doświadczać.

A w domu.. Pies dobrał się do naszego myszorka , biedny ledwo zipie, w ostatniej chwili go wyrwałam z paszczy naszego psa, ale przegiął tym razem...
Członka rodziny o mały włos nie zeżarł .
Romek go nie rusza (kot) a ten myśli, że mu wszystko wolno.
Nie wiem, czy Franek z tego wyjdzie, cały czas go teraz mam przy sobie, mam wrażenie, że wciąż jest przerażony tą sytuacją .

Aneczko, wzajemnie wszystkiego dobrego :*.
Fakt faktem, nie martwią się każdej zimy co to będzie i jak to będzie, dla takich osób zima to zima, dla nas zima to chwila oddechu, ale i troski. O tęsknocie za kopaczką nie pisząc . Ale to ma swój urok .