...Betysiu... jest to piękna opowieść o przemijaniu i trwaniu.. o tym, że to co wieczne pozostaje na zawsze - w naszej pamięci, w sercach, w przekazach..
.....tajemnicza i wzruszająca opowieść.. ale najbardziej chwyta mnie za serce Twoja wrażliwość.. nie tylko na tych dwoje, nie tylko na ich historię.. na cały świat..
.....jesteś wrażliwa jak dziecko, ufna i pogodna.. otwarta na ludzi, na ich losy,...
....dajesz nie pragnąc nic więcej... uczysz tego siebie, innych i swojego synka....
....uczysz szacunku dla przyrody, historii, ludzi..
...jesteś najwrażliwszą osobą jaką spotkałam do tej pory..
....dajesz dobro i otrzymujesz po stokroć więcej niż oczekujesz..
....dajesz bezinteresownie, z radości i potrzeby serca...

...................... nic już nie muszę mówić....... bo ja wiem, że Ty wiesz co chciałabym powiedzieć Duszyczko....

Ev

Jest to bardzo mila historia pamięć serdeczna po poprzednich właścicielach potęguje pozytywne fluidy pozostałe po ich obecności w nim i będzie Was chronić aby jak najlepiej się mieszkało w tym domu pozdrawiam Beatko

Kochani...
ja tylko opisalam kolejna czesc i kawalek historii jaka poznalam i ktorej jestem "czescia"...
dziekuje za wszystko ale to przeciez ogrod " w roli glownej"...
za wszystkie cieple slowa czasami na wyrost Ewus dziekuje jeszcze raz z calego serca i sciskam Was mocno zyczac duzo odpoczynku, milosci wokol i radosci tych duzych i tych maly na nadchodzacy weekend...
do zobaczenia niebawem...

piękna historia Beatko ścisnęła za gardło dzis juz się takich nie spotyka gonitwa za "zyciem" sprawia że wiele nas omija nie zwraca się uwagi na szczegóły czy sygnały płynące od drugiej osoby to tak jak z zagubieniem instynktu.
Uwielbiam wchodzic do ciebie i odkrywac nowe historie buziaki

Niech Bozia da mi następce do mojego ogrodu takeigo jak TY.......
Pierwszy raz siedząc na ogrodowisku...bym się popłakała..........
Posadzcie z M swoje dwa drzewa..dla potrzymania tradycji.... dla odbudowy podniebnego mostu... Mostu po któym będzie się przechazać Babcia z Dziadkiem..........

asc napisał(a)

Niech Bozia da mi następce do mojego ogrodu takeigo jak TY.......
Pierwszy raz siedząc na ogrodowisku...bym się popłakała..........
Posadzcie z M swoje dwa drzewa..dla potrzymania tradycji.... dla odbudowy podniebnego mostu... Mostu po któym będzie się przechazać Babcia z Dziadkiem..........

Ania, trochę ochłonęłam z wrażeń dzisiejszych tutaj na wątku. I muszę dodać, że w naturze nie ma pustki. Bądźmy dobrej myśli.

piękna historia

dziekuję

... a oto i 2-ga wisteria, ktora odkrylam po jakims czasie...
ta rosla na koncu domu niemal niewidoczna bo zarosnieta innym krzewem...
dokopalismy sie do niej, przycielismy na jesien i oto rosnie i kwitnie od kwietnia.
Postanowilam,ze wykorzystam jej usytulowanie przy domu i puszcze ja aby ladnie go zarosla...
wiem, potrwa to pewnie kilka lat ale warto czekac, bo wiem,ze efekt bedzie oszalamiajacy...dom skapany w kwiatach i ona...zagladajaca przez okno w sypialni...

... i jeszcze szczypta romantyzmu...

piękne róże o wisterii nie wspomnę