Chyba bym się rozdygotała na następne pół godziny!

Ja chodziłam ze 2 lata zaczynając od lata właśnie a zimą na śniegu krótko, ze 2-3 min mogłam wytrzymać. No i zimne prysznice ćwiczyłam również i latem i zimą, to było prawdziwe codzienne wyzwanie

A w życiu. Nie jestem jakiś straszny zmarzluch ale zimna woda i jeszcze śnieg odpadają. Mi wystarczy że widzę śnieg przez okno to mi zimno w sercu. Wolę ciepło, zdecydowanie

Ja widziałam kiedyś takie wideo jak mama z trójką dzieci, już w piżamach wieczorem robili kółko po trawie wokół domu, a właściwie po śniegu leżącym na tej trawie. Tak się podobno hartowali.

Gdyby Wam się zdarzyło przechodzić koło mojego domu, jak biorę zimny prysznic, to od razu wiedziałybyście, że... po wrzasku moim, dlatego najpierw zamykałam okno, żeby sąsiedzi nie myśleli, że jakiś mord się dokonuje
Kształtowałam swój charakter do znoszenia niedogodności świadomie poza oczywiście hartowaniem, może dzięki tej cesze w wieku 50 + znosiłam spanie w wichury i temperaturę + 9°C na Islandii pod namiotem

O mamusiu . Nawet przy czytaniu Waszych wiadomości mam dreszcze . Nie lubię upałów, ale kurde bez przesady

Gdybym mogla cały rok bym chodzila w klapkach. Ja musze miec cieplo w szyje i głowe to wszedzie jest mi wtedy cieplo. Nogi najlepiej na bosaka. Strasznie sie mecze przez jesien i zime w pracy. Bo po domu i ogrodzie wiadomo bez skarpetek, same klapusie.

Mój syn starszy boso lata jak do nas przyjeżdża, po asfalcie też boso lata. W zimie morsuje. Po górach się wspina, nurkuje. Mocno Go do natury ciągnie. Zresztą Obaj miłość do natury mają zaszczepioną Fajny ten kawałek " Ogród" Mądry tekst.

Rojodziejowa napisał(a)

Chyba bym się rozdygotała na następne pół godziny!

E tam
Spróbuj!

AgaBoso napisał(a)

W sumie to tak robię jak mi zimno w zimę, wychodzę na balkon i wracam po chwili. Nagle w domu tak ciepło.

No właśnie!
Tak to działa