U Ciebie to już całe przebiśniegi wyszły i jakie ciemierniki cudne

no wiesz co Haniu, takie juz ciemierniki kwitnace??? kopara w dol

Podpatruję u Ciebie, jakie zabiegi ogrodowe przeprowadzić, bo wszystko jeszcze przede mną. A czas ucieka Mimo to nie zamierzam się tym przejmować, chociaż to nie znaczy, że lekceważę prace ogrodowe Wykonam je wcześniej lub później, ale bez zadyszki i obłędu w oczach. Kiedyś wydawało mi się, że muszę zrobić wszystko najlepiej i najlepiej już, sama sobie stawiałam wysoko poprzeczkę i starałam się ją przeskoczyć, co oczywiście niespecjalnie się udawało. Teraz mam w sobie więcej spokoju i przekonania, że zależy mi na tym, by robić rzeczy, które mi służą. Tak jak prace ogrodowe, dzięki którym czuję się szczęśliwsza, co jak się okazuje nie jest tylko moim wrażeniem, ale potwierdzeniem uzdrawiającej mocy przyrody tak pięknie opisanej przez S. Stuart-Smith w książce "Kwitnący umysł"

Tak, to trochę jeszcze jak proces wychodzenia z żałoby po utracie tamtego ogrodu. Musisz się pocieszyć, odreagować. To niezbędny etap....

Mój wpis był niepotrzebny.
Przepraszam.

Mój wpis był niepotrzebny.
Przepraszam.

Pięknie napisane. Książki poszukam, bo wygląda mi na wartą przeczytania.
W marcu zamierzam na trochę wybyć, więc zależy mi, żeby z cięciem wyrobić się przed wyjazdem. Po powrocie chciałabym się zająć warzywnikiem. To moje "oczko w głowie".

Mój wpis był niepotrzebny.
Przepraszam.

W takim razie po powrocie z wojaży czekam na warzywnikowe podpowiedzi Ja chyba w tym roku ograniczę się do zachowania status quo