mrokasia napisał(a)

Tarcia, Ty to niemożliwa po prostu jesteś .

A dziwisz się jej? Ja nie.

Przy okazji cięcia traw przycięłam też tawuły japońskie. Ścinków nie zbieram. Są tak drobniutkie, że szybko się rozłożą. Turzyc włosistych nie przycinam. Za czyszczenie rabat wezmę się po cieciach.



Jesienią wycięłam wszystkie byliny poza rozchodnikami i perovskią. Rozchodniki wycięłam w styczniu. Teraz chyba pora przyciąć te drugie, bo zaczynają pączkować.



Startują serduszka okazałe




trzcinnik Overdam



pierwiosnek bezłodygowy

TAR napisał(a)

tak, zrobilo sie przejrzyscie na rabatach. epimediow wlasnie m.in. dzis popelnilam

Moim uschły listki. Będę je ścinać lada moment. Może wypuszcza nowe? O ile przeżyły.

Pokrzepiają serducho wyłażące z ziemi kiełki czosnków Krzysztofa



przebiśniegi



i tradycyjnie ciemierniki.

mrokasia napisał(a)

Tarcia, Ty to niemożliwa po prostu jesteś .

nooo wiem, tylko jak mam sie przyznac mezatemu, uprzedzilam ostatnio delikatnie ze troche zielonego zamowilam w grudniu, bo mialam depresje przeprowadzkowa i powinien mnie zrozumiec. bedzie na depresje

no wiesz co Haniu, takie juz ciemierniki kwitnace??? kopara w dol

Takie już okazałości? Piękne ciemierniki i przebiśniegi! Haniu, Ty robisz wszystko w odpowiedniej chwili w ogrodzie działania starannie zaplanowane, konkretne i fachowe A ogród ... tu się zieleni, tam wyłazi z ziemi, tu kwitnie, tam przycięte, widoki radują oczy i serce. Rozłożenie prac na sezon jesienny i wiosenny to bardzo dobry pomysł
Haniu, czy możesz polecić jakąś dobrą odmianę truskawek, ktoś mnie o to zapytał, więc u Was zasięgam języka, jako że żadnych doświadczeń z nimi nie mam  

Tarciu, tak bardzo podziwiam Twoją motywację do działań, po przeprowadzce i pozostawieniu ogrodu trzeba wręcz przejść depresję, "rozwiązać" pewne więzy i otworzyć się na nowe miejsce, to nie zadziała z automatu, konieczne jest oczyszczenie ran. Bardzo dobrym pomysłem jest poczynienie nowych planów, kto jak kto, ale Ty dobrze wiesz, jak się za to wziąć  Żadnych skrupułów z powodu zamówionego zielonego to wskazane, wręcz obowiązkowe

Martka napisał(a)

Tarciu, tak bardzo podziwiam Twoją motywację do działań, po przeprowadzce i pozostawieniu ogrodu trzeba wręcz przejść depresję, "rozwiązać" pewne więzy i otworzyć się na nowe miejsce, to nie zadziała z automatu, konieczne jest oczyszczenie ran. Bardzo dobrym pomysłem jest poczynienie nowych planów, kto jak kto, ale Ty dobrze wiesz, jak się za to wziąć  Żadnych skrupułów z powodu zamówionego zielonego to wskazane, wręcz obowiązkowe

Tak, to trochę jeszcze jak proces wychodzenia z żałoby po utracie tamtego ogrodu. Musisz się pocieszyć, odreagować. To niezbędny etap....

U Ciebie to już całe przebiśniegi wyszły i jakie ciemierniki cudne

Martka napisał(a)

Haniu, czy możesz polecić jakąś dobrą odmianę truskawek, ktoś mnie o to zapytał, więc u Was zasięgam języka, jako że żadnych doświadczeń z nimi nie mam  

Za radą Tar zakupiłam 3 odmiany sadzonek typu frigo. Dostaje się praktycznie sam korzonek, ale o dziwo krzaczki wyrastają bardzo dorodne.
Tutaj można poczytać o cechach odmian i ich odporności. Zwyczajowo sadzonki sadzi się pod koniec lata, ale Tarcia pisała, że z wczesnowiosennych nasadzeń też miała owoce.
Dla siebie wybrałam odmiany owocujące w różnych terminach. Najwcześniejsze Honeoye, najpóźniejsze Senga Sengana i średniowczesną Polkę.

Podpatruję u Ciebie, jakie zabiegi ogrodowe przeprowadzić, bo wszystko jeszcze przede mną. A czas ucieka Mimo to nie zamierzam się tym przejmować, chociaż to nie znaczy, że lekceważę prace ogrodowe Wykonam je wcześniej lub później, ale bez zadyszki i obłędu w oczach. Kiedyś wydawało mi się, że muszę zrobić wszystko najlepiej i najlepiej już, sama sobie stawiałam wysoko poprzeczkę i starałam się ją przeskoczyć, co oczywiście niespecjalnie się udawało. Teraz mam w sobie więcej spokoju i przekonania, że zależy mi na tym, by robić rzeczy, które mi służą. Tak jak prace ogrodowe, dzięki którym czuję się szczęśliwsza, co jak się okazuje nie jest tylko moim wrażeniem, ale potwierdzeniem uzdrawiającej mocy przyrody tak pięknie opisanej przez S. Stuart-Smith w książce "Kwitnący umysł"