Zimozieloności tnie się w miesiącach z literka er: marzec, czerwiec i ostatnie cięcie we wrześniu.
Pół roku temu zaplanowałam wypad tam, gdzie wiosna przychodzi nieco szybciej. Ryzyko raczej minimalne. Wyjazd krótki.

Haniu, emerytką jesteś? Od dawna? Jak jest na emeryturze?
Bo ja mam dylemat, iść czy nie iść na zasłużony odpoczynek.
Już za miesiąc mogę być wolną od etatu.
Ale i chciałabym, i się boję

Edytuję, bo zapomniałam - jaki masz ten sprzęt do zrębkowania?

Haniu, co potem robisz ze zrębkami, idą na rabaty jako ściółka czy do kompostu? Pracusiu, masz już ogarnięty ogród i wyjazd w perspektywie, ja też jadę w cieplejsze, ale tylko na weekend.

Mam nadzieję, że odpoczniesz na tym wyjeździe .
Ja jakiś miesiąc temu kupiłam sobie bilet na krótki urlop w maju, zaraz po majówce. Mam teraz mieszane uczucia z tym związane. Nie chodzi o ryzyko, bo to nie ten kierunek, ale jakoś myśl o wakacjach, nawet krótkich, wydaje mi się niestosowna w tym czasie.

Edit: to chyba ma związek z tym, co napisała Magara u siebie. Że przecież wcześniej tez toczyły się wojny, ludzie-cywile ginęli, ale jednak tak nas to nie ruszało. A w tym przepadku dotyka nas to mocniej, bo wojna jest zaraz obok.

Galgasiu, pozwól, ze dopytam, bo brzmi to bardzo niepokojąco... Czy mąż miał kiedyś przeszkolenie wojskowe, czy tylko zwykłe skierowanie do rezerwy? I czy to jest kwestia miejsca zamieszkania? Roku urodzenia?

EDIT: Zgłębiłam temat. To rutynowe działania, nie ma nowych procedur związanych z wojną.

W czasie II wojny ludzie umierali, ale też brali śluby i rodziły się dzieci, działały kawiarnie i wesołe miasteczka. Zamartwianie się nie rozwiąże żadnego z aktualnych problemów.
W Ukrainie z pewnością teraz są tacy, którzy się całują, kochają i żartują. To są normalne, bardzo ludzkie reakcje. Chęć życia jest niesamowitą siłą napędową.
Refleksja jest potrzebna, znalezienie sposobu jak można pomóc też, ale nie wydaje mi się słusznym, abyśmy wszyscy ubrali wory pokutne lub czarne szaty i chodzili z grobową miną.
Mój organizm w sytuacjach stresowych odcina nadmierną emocjonalność. Nie pojechałam tankować samochodu i kanistrów, nie pobiegłam do banku/ bankomatu, nie myślę o ucieczce z Polski. Jadę na parę dni pooglądać morze. Rozumiem, że inni mogą reagować inaczej.