Tiaaaa, bluszcz jest śliczny ale inwazyjny bo jak się zadomowi to rośnie jak wściekły. Mam go w kilku miejscach i już widzę co potrafi. Na razie tnę ale kto wie, może będę weksmitować całkiem. W każdym razie miło mi, że wspominałaś mnie z sentymentem, Haniu .

Ja wczoraj coś tam pogrzebałam i parę roślin posadziłam/przesadziłam. Dziś wycięłam tylko giga-krwiściąga i poszłam na długi spacer z psami . A teraz u nas leje.

Hania a u mnie też mocno mokro.
Wyciełam dzis 2 budleje i mam 2 wory.
3 z pielenia.
Jeszcze 6 mam do wycięcia.

Królewicz Cię co prawda porzucił, ale starszy koparkowy niewątpliwie nie puści Cię samopas z torbami.

Haniu, koparkowego starszego zabiorę ze sobą Zięć złota rączka to fajna sprawa A jak mu jeszcze nowa "Mamusia" bluszcze z głowy wybije - no to już w ogóle mamy super deal zrobiony
P.S. Trochę mnie te Wasze bluszczowe historie przerażają - Małżonek prawie przy każdej sośnie posadził i się cieszy, że rosną... Zwyczajnie, po ludzku, nie umiem tej radości mu odebrać, ale strach mi w oczy zagląda

Haniu, zimno po takim upalnym lecie w pierwszej chwili jest dość brutalne w odbiorze. Jednak w głębi duszy cieszę się na końcówkę sezonu, wyciszenie odgłosów z sąsiednich działek, kolory w ogrodzie. Maksymę jednego z Twoich synów związaną z odpowiednim ubraniem trzeba tylko odkurzyć i działamy

Karta Dużej Rodziny zapewne przydatna będzie

Małżonkowe bluszcze jeszcze malutkie, kilka takich (chyba trzy), które po metrze mają, ale to takie sadzone trzy lata temu. No i tylko na sosnach, a te wiadomo, łysieją z gałęzi. Nic to, drabina jest Nie zabieram mu tej bluszczowej radości, póki co