Skończyłyśmy w tym samym czasie Kilka fragmentów zmobilizowało mnie do zagłębienia się w temat własnej rodziny. Sporo pamiętałam z opowiadań babci, ale kilka faktów mi się nie zgadzało. Mój tata od kilku lat opracowuje szczegółową historię naszych rodów i miałam ciekawy punkt zaczepienia do dyskusji. Teraz sięgnę po Służące - tu z kolei powinno być sporo zbieżnych z przeszłością drugiej babci.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Pierwsze ziarenka zielonego groszku wylądowały w zamrażarce. Skusiłam się po raz pierwszy na wysiew grochu cukrowego i wiem już, że wrócę za rok do swojego pierwotnego wyboru, czyli do wysiewu odmiany Cud Kalvedonu i grochu sześciotygodniowego
Groch cukrowy rośnie olbrzymi. Pędy wymagają sporych podpór. Patyki z cięcia drzewek w sadzie okazały się dla niego zbyt niskie. Strąki są bardzo duże, ale nasion w nich niewiele. Same strąki nie nadają się do ugotowania , bo wewnętrzna błona jest łykowata. Istotnej różnicy smakowej nie stwierdziłam.

Posiałam w tym roku groch cukrowy Iłowiecki i też strąki są łykowate nawet po ugotowaniu. Chyba, że zupełnie płaskie bez wykształconych groszków.

Lepszy jest smakowo, bo można chrupać na surowo całe strąki, Kriwyj Rog. Rośnie dużo niższy.
Strączki też dużo mniejsze.

Muszę wypróbować za rok Twoje odmiany. One nadają się do chrupania w całości na surowo?

To ja polecam jeszcze lekturę "Chłopstwo. Historia bez krawata" autorstwa doktora hab. Mateusza Wyżgi.

Kokesz napisał(a)

Posiałam w tym roku groch cukrowy Iłowiecki i też strąki są łykowate nawet po ugotowaniu. Chyba, że zupełnie płaskie bez wykształconych groszków.

Lepszy jest smakowo, bo można chrupać na surowo całe strąki, Kriwyj Rog. Rośnie dużo niższy.
Strączki też dużo mniejsze.

Muszę wypróbować za rok Twoje odmiany. One nadają się do chrupania w całości na surowo?

Też podczas lektury miałam przed oczyma rodzinę ze strony mamy. Moja babcia przyjeżdżała do nas do Wrocławia na okres późnojesienno-zimowy. Coś mi zostało w pamięci z rozmów z nią, choć przyznam, że niewiele. Często żałuję, że zbrakło mi rozumu i wyobraźni, aby poruszyć w rozmowach z babcią i mamą ważne tematy. Teraz to już niemożliwe. Babci nie pozwolono wyjść za mąż za chłopaka, którego pokochała. Był muzykiem. Wydano ją za sporo starszego mężczyznę- gospodarza z morgami. Kiedy babcia przyjeżdżała do nas, to uwielbiała chodzić do opery, do biblioteki. Znalazła sobie nawet koleżanki do wspólnego zwiedzania miasta. Babcia miała troje dzieci. Zdobyć wykształcenie udało się tylko mojej mamie. Sfinansował je brat dziadka.

Niby książka opisuje i porusza takie odległe wydarzenia i problemy , ale bardzo szybko się okazuje, że wciąż istotne w naszym życiu.

To ja polecam jeszcze lekturę "Chłopstwo. Historia bez krawata" autorstwa doktora hab. Mateusza Wyżgi.

Dzisiaj zrobiłam oprysk mleczno-drożdżowy pomidorom, ogórkom i dyniowatym. Resztą mikstrury popryskałam te róże, które miały zainfekowane grzybem liście.

Haniu, jak robisz taką miksturę?