Kręcąc się wkoło placyku. Latem to miejsce zapewnia mi błogi cień i chłód w gorące dni. I ten szum drzew... jak to dobrze, że mam taki bufor zieleni za płotem.





Płyty i szczeliny zachodzą mchem. Ale nie walczę z tym. Podoba mi się. To tylko pokazuje jak bardzo wilgotno, zasadowo i cieniście mam za domem. To był bardzo dobry kierunek, aby całkowicie zrezygnować w tym miejscu z trawnika.

Wychodzimy na główny ogród z boku domu.

Reszta zdjęć się nie nadaje bo już ciemno było. Ale na koniec zostawiam modelkę towarzyszącą mi na każdym kroku, jak pies normalnie.



Miłego dnia!

Cudne styczniowe widoki .

inka74 napisał(a)

Kotek słodki, ale tu bym mu dała po łapkach.

Paczki ciemierników zapowiadają cudowne kwitnienie Portrety roślinne śliczne, a ogród bardzo ładnie prezentuje się w zimowej szacie.

Fajne dekoracje
I słodka kitka ma domek ?

Ewik - bałagan jest ale i sporo zielonego i rudego. Nie przeszkadza mi to.

Ewcia, dostaje po łapach ale drzewa mam podrapane już przez Bazylię (kotkę sąsiadów). Niestety taka kocia natura. W sumie lepiej na drzewach niż na meblach. W domu nie niszczy i ma drapak. Nasza głównie wspina się po drzewach i poluje... na trawy. Próbuje na ptaki ale ją ganiamy i rano nie jest wypuszczana. Wszystkie karmniki są tak powieszone, aby się do nich nie dostała bezszelestnie. Na razie mamy i kota i ptaki.

Kasia - kocie jest nasze. Przybłąkała się we wrześniu, ktoś ją prawdopodobnie wyrzucił z samochodu. I została u nas. Na szczęście chłopaki o dziwo na nią nie reagują alergią. Więc może tak miało być. Młoda jest. Ale ukochana i strasznie przytulaśna.

Na fajnym etapie "ogrodniczkowania" jesteś. To bardzo przyjemne uczucie, kiedy nie trzeba już myśleć i śnić o ogrodowych rewolucjach.
Piękne masz podróżnicze plany. Do Lizbony nie ma niestety ode mnie połączenia, ale Porto mnie kusi. Koniecznie zdaj sprawozdanie, jeśli tam będziesz. Takie opisy zawsze podnoszą moją motywację do działań planistycznych.
Uściski!

Futro włazi wszędzie, jak ja przechodzę na inna rabatę to ona za mną. Zawsze w centrum uwagi. Mały Nornik jak ja nazywa mój syn.