Absolutnie nie.
Wręcz odwrotnie: to tylko potwierdzenie tego, co napisałam parę stron wcześniej: będę sobie powolutku obserwowała te moje roślinki i odpowiednio do wniosków z tych obserwacji - powolutku rozmnażała, przenosiła, dokładała, odejmowała. Myślę, że na osiemnastkę pierwszego synów będę się już mogła pochwalić ładnym ogrodem.
A ponieważ oni niedługo potem zapewne wyfruną z gniazdka, to nie będziemy potrzebować takiego dużego domu i pewnie go sprzedamy

Wystarczy obniżyć standardy co do wyglądu trawnika i od razu o ile łatwiej

Ewciu, tak sobie jeszcze myślę, że różnica dotycząca "obsługowości" ogrodu leży przede wszystkim w głowie.

Mówi się często, że "trawnik wymaga więcej pracy niż rabata bylinowa". Jak się zsumuje godziny poświęcone na jedno i drugie w ciągu roku, to tak. Ale praca przy trawniku to jak mycie podłogi w domu. Trzeba to robić, i robić regularnie ale poza tym - żadna filozofia. A taka rabata bylinowa ileż "miejsca w głowie" zajmuje?! Ileż trzeba się nagłowić, żeby taką rabatę założyć? I potem jej utrzymanie tak samo: czy ta roślina wypadła bo opuchlaki ją podgryzły, czy dlatego że wymarzła? Czy kwitnie słabo bo za mało nawozu, czy dlatego że trzeba podzielić? A może krzaczek obok urósł i zacienia? Co za bardzo się rozrosło, a co odwrotnie: za słabo sobie radzi?
Taka rabata wymaga nieustannego myślenia o niej. Im bardziej różnorodna - tym bardziej wymagająca jest moim zdaniem. Najlepszy przykład na moim wątku: ile postów poświęconych jest na trawnik, a ile - jednej rabatce, stanowiącej ułamek jego wielkości?

Wtedy to już zupełnie o czymś innym będzie dyskusja

Asiu, niby chcieć to móc, więc działaj

Dobrze zacząć poniedziałek, pogodne Twoje przemyślenia, Justyna wybrała drzewo (a nawet kilka - 10 stron do czegoś zobowiązuje), Maja będzie u Sylwi a my pchamy te swoje wózki, nawet rowerko-taczki bez kół albo z 3 kołami. I tak wygląda droga.

czwarta z kolei

Czyli trawnik to praca syzyfowa, fizyczna, a rabaty to przede wszystkim praca umyslowa Pasuje mi to