Dzięki, Sebuś...
Mam tak wielki smutek w sercu, że nawet nie potrafię tego wyrazić

Moniko, bardzo tobie współczuję. Też miałam kiedyś takiego psa,który był moim najlepszym przyjacielem. Domyślam się co czujesz.

Moniko, ja czuję to samo, ale nie potrafiłam tak pięknie ubrać to w słowa; twoja wyjątkowa Psinka była chora, mój nie i tym bardziej mnie to boli, ale ból jest zawsze ten sam.........
......w jakiś sposób, czułam się z tobą związana, choć nie było wiele pisaniny i och...ach, teraz wiem dlaczego, są ludzie, którzy czują podobnie...u mnie też kolejny piesek odchodzi, ale każdy ważny i każdy wiele wniósł do mojego życia........
musimy popłakać.......a potem znowu jutro, też cierpię, ale wiem, że piesek będzie tam gdzie się wychował i może z góry będzie czuwał nad nami wszystkimi....
pozostały 2 zagubione, boję się o nie i tak naprawdę nie wiem, co mogę wymyślić, jak o nie zadbać.........u sąsiadów też był piesek, jak mój i też już nie szczeka.......uświadomiłam to sobie dziś.....przez chorobę nie mogę wyjść i dowiedzieć się czegokolwiek......
i zrobiło się tak pusto........z okna kuchni tyle widziałam....dziś nic się nie dzieje........

Moniko....

Pięknie piszesz o swojej przyjaciółce, bardzo Ci współczuję straty.
Pozdrawiam ciepło i serdecznie.

Współczuję I rozumiem ból.

Moniko, żal psinki - przyjaciela. Tulam

Przeczytałam smutną historię, przepięknie, z miłością opisaną, jeszcze przed południem w pracy. Popłynęły mi łzy, z trudem się mogłam powstrzymać, napisać cokolwiek nie miałam siły
Jest mi bardzo przykro z powodu Twojego (i Twojej rodziny) cierpienia Moniko, bardzo Wam współczuję i tulam ciepło.
Sama mam sunię 13 letnią i właśnie zaczęła dostawać (malutkie dawki) tableteczki na serdeuszko
Oj, nawet nie chcę myśleć dalej
Rozumiem Twój/Wasz ból, sama jestem psiarą od dziecka.

Moniko współczuję odejścia suni.
Każdy kto stracił pieska wie z czym to się je ...
Od małego słyszałam,ze psy duszy nie mają ,ale coraz bardziej chciałabym ,żeby to nie była prawda .Pożegnałam już dwa psy i inne stworzonka ...
Trzymaj się dzielnie .

Psy duszę mają i na nas czekają

Moniko zryczałam się jak czytałam Twoją historię, współczuję bardzo i przytulam mocno w tej rozpaczy....wiem co czujesz. Pięknych 15 lat Jej dałaś, a Ona odwdzięczyła się tym samym...wspomnień nikt Ci nie odbierze, chociaż teraz to trudne...