Poszwędałam się po Twoich wspomnieniach z wyjazdów. Pewnie jakieś inspiracje dla siebie przywiozłaś.

Miło Gabrysiu, że zajrzałaś do mnie, szkoda, że nie udało się realnie ale wszystko przed nami. Bardzo lubię podglądać inne ogrody, zawsze cos podpatrzę dla siebie, szczególnie te niewielkie prywatne, zwykłych ludzi jak to ujęłaś, one mają w sobie coś intymnego, niepowtarzalnego i ta burza kolorów, pięknie.

tulucy napisał(a)

Gabrysiu, w życiu jak w piosence... Męcz mnie, dręcz mnie...

Ta sama piosenka przyszła mi na myśl, podczas czytania i oglądania tych wszystkich postów Takie zdjęcia utrzymują mnie tylko w miłości do bylinowych ogrodów... A więc : dręcz mnie, męcz mnie!!!

Mam zamiar podręczyć i naprzykrzać się zimą, założę wątek o ogrodzie Pameli na przykład i opowiem Wam o niej, bo miała ciekawe życie, a ogród zaczęła uprawiać dobrze po czterdziestce, zaczynając od likwidacji kortu tenisowego. Dzisiaj ma 88 lat i zupełnie nie wygląda.Na 80-te urodziny sprawiła sobie kamienną pergolę z różami i wisterią i ciągle ma plany, teraz pisze drugi tom swoich wspomnień, ten pierwszy nam podarowała z dedykacją. Umawiałyśmy się na zwiedzanie ogrodu drogą mailową, Pamela świetnie sobie radzi z komputerem.
Ile z nas za kilkadziesiąt lat będzie takimi Pamelami?

Żeby rozbudzić Waszą ciekawość pokażę coś jeszcze.

Wejście do ogrodu:



Dom pamiętający czasy bitwy pod Grunwaldem, nie chciałybyśmy myć tej masy małych okien - to tak a propos dyskusji u Bogdzi o firankach.

sylwia_slomczewska napisał(a)

Uwielbiam oglądać Twoje relacje , bo ciekawe i pięknymi fotkami oprawione, przenoszą mnie w inny wymiar

Inny wymiar:

Jak tu stoisz...




... to widzisz.

Ale przestrzeń!

Przyszłam napisać (tym razem napisać, bo czy jesteś tu, czy nie i tak zaglądam), że nos marcinkowy masz wyborny i że mnie (marcinka ) wynalazłaś na tym obfitym we wszystko forum?
Wszystkie obrazy z Twych podróży oglądam z wielka radością, bo nigdy nie miałam okazji "na żywo" ich zobaczyć. Bardzo mi się podoba Twoje spojrzenie (choć ja Pieta Oudolfa bardzo lubię, nawet gdy jest jesienią rudo i smutno). I z niecierpliwością czekam na resztę.

I po to jest potrzebna zima... I długie wieczory...

Żeby się tak dręczyć

aldonaz napisał(a)

Piękne ogrody, inspirujące podróże. Angielskie rabaty marzenie. A gdyby tak połączyć rabatę Oudolfa z angielską. Próbuję coś rysować, ale jaki będzie efekt - nie wie nikt. Obowiązkowo duże plamy roślin. Zawilce jeszcze nigdy tak długo nie kwitły – królują wraz z różami i astrami. Pięknie u Ciebie mimo tak późnej jesieni. Konsekwentnie trzymasz się raz obranego kierunku.

Połączyć Oudolfa i Anglię, czyli do zestawu Oudolfa dołożyć to czego on nie sadzi, czyli marcinki, dalie, cebulowe,piwonie, liliowce, żeby cały sezon się coś działo.Tylko szałwii kolorowej nie da rady, a są takie cudowne te odmiany. Dasz radę, tyle tych rabat widziałaś. Ku inpiracji wczesna jesień.

Urszulla napisał(a)

Poszwędałam się po Twoich wspomnieniach z wyjazdów. Pewnie jakieś inspiracje dla siebie przywiozłaś.

Inspiracje głównie co do zestawień i kolorów. Astry i zawilce.