Też nie przepadam za ogrodem z samych traw. Wolę taki gdzie kolor jest jak najdłużej zachowany.
Już kiedyś pisałam, że takiego buraska mam za płotem działkowym. Nie lubię go w jesiennej porze, a ta w takim miejscu zaczyna się już w sierpniu, bo przecież nieużytków nikt nie kosi. Czyli od sierpnia do kwietnia- buro i ponuro.

W ogrodzie Naomi, czyli znajomej naszej angielskiej znajomej, mieliśmy przyjemność zasiąść o 17 do stołu w ogrodzie na five o'clock'u. Prawdziwym, domowym, z własnoręcznie robionymi różnymi konfiturami, pieczonymi ciepłymi scons'ami z rodzynkami, super gęstą i tłustą śmietaną i masłem.
Tak to wyglądało, chociaż właściwie sfotografowałam resztki, ale wcześniej nie wpadłam na to, że mogę zrobić te zdjęcia:



Przekrawa się bułeczkę na pół, smaruje masłem, konfiturą, na to nakłada śmietanę i zjada ze smakiem, popijając mocną herbatą. Okropnie tuczące.








A na deser kawałek ogródka Naomi, wszędzie tam o tej porze roku były te wspaniałe, wielkie bordowe hortensje.

Teraz to już jest dręczenie głodna się zrobiłam...

Odpowiedziałam u siebie, ale tutaj łatwiej Ci będzie znaleźć odpowiedź.

O ile dobrze pamiętam, to tojada kupiłam jednego. Teraz rośnie w trzech miejscach. Prawdopodobnie wiosną, kiedy łodyżki były widoczna odkopywałam po jednej i wsadziłam w nowe miejsca. Początkowo sądziłam, że to ostróżka i tak ją chciałam rozmnożyć. Te kępki z roku na rok gęstnieją mniej więcej w tempie 1-3-5 gałązek z kwiatem.

tulucy napisał(a)

Teraz to już jest dręczenie głodna się zrobiłam...

A ja myślałam, że to przyjemne. Lepiej chodźmy spać.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Odpowiedziałam u siebie, ale tutaj łatwiej Ci będzie znaleźć odpowiedź.

O ile dobrze pamiętam, to tojada kupiłam jednego. Teraz rośnie w trzech miejscach. Prawdopodobnie wiosną, kiedy łodyżki były widoczna odkopywałam po jednej i wsadziłam w nowe miejsca. Początkowo sądziłam, że to ostróżka i tak ją chciałam rozmnożyć. Te kępki z roku na rok gęstnieją mniej więcej w tempie 1-3-5 gałązek z kwiatem.

Już czytałam i odpisałam u Ciebie, mam wieczór z ogrodowiskiem i zdjęciami
Twój klon strzępiastokory jak urośnie, to taki piękny będzie:

Dubel, więc zdjęcie zostawiam na dobranoc z jeszcze innego ogrodu niepokazowego, a przyjemnego, z części gospodarczej:

Gabrysiu, w życiu jak w piosence... Męcz mnie, dręcz mnie...

Uwielbiam oglądać Twoje relacje , bo ciekawe i pięknymi fotkami oprawione, przenoszą mnie w inny wymiar

Piękne ogrody, inspirujące podróże. Angielskie rabaty marzenie. A gdyby tak połączyć rabatę Oudolfa z angielską. Próbuję coś rysować, ale jaki będzie efekt - nie wie nikt. Obowiązkowo duże plamy roślin. Zawilce jeszcze nigdy tak długo nie kwitły – królują wraz z różami i astrami. Pięknie u Ciebie mimo tak późnej jesieni. Konsekwentnie trzymasz się raz obranego kierunku.