Dłubię sobie powoli w ogrodzie. Dzisiaj (o, wlasciwie wczoraj ) skończyłam wycinanie darni przy płytach chodnikowych w dwóch częściach działki - w sumie 70 sztuk. Zostało jeszcze 43 w trzeciej części ogrodu .
Pierwszy raz je policzyłam, nie miałam pojęcia, że aż tyle ich .

Czy wszyskie żołędzie już u Ciebie spadły?

Mary, trudno powiedzieć. W tym roku jest - hurra! - bardzo niewiele żołędzi. Po pierwsze to nie jest rok żołędziowy, a po drugie prawdopodobnie mocne przycięcie dębów, a potem ekstremalnie suchy sezon wpłynęły dodatkowo na liczbę żołędzi.
Zerknęłam teraz na drzewa - nie widzę nic, zatem możliwe, ze spadły już wszystkie. Ale jest ich tak niewiele, ze dosłownie pojedyncze sztuki spotykam . Wspaniała odmiana po poprzednim roku .

EDIT: taka ciekawostka: pod ogromnym dębem na trasie moich psich spacerów jest gruby dywan z żołędzi. To zaburza moją dotychczasową wiedzę na temat naprzemiennych lat żołędziowych i nieżołędziowych...

Sporo masz tych płyt.
Ja nie wiem czy w tym roku wytnę darń przy płytach w altance. Pewnie raczej na wiosnę.

mrokasia napisał(a)

Sporo masz tych płyt.
Ja nie wiem czy w tym roku wytnę darń przy płytach w altance. Pewnie raczej na wiosnę.

Takich robót to Ty już w tym roku nie rób . Odpoczywaj i zdrowiej .
Skąd tyle plyt, zapytasz zapewne . Odpowiadam: w trawie nie lubię ścieżek brukowanych ni żwirowych. A potrzebowałam coś, co zminimalizuje wygniatanie trawy na popularnych ogrodowych trasach . Płyty były takim odruchowym pomysłem i jestem z nich zadowolona - spełniają swoją funkcję, a jednocześnie są elementem dyskretnym, niemal niewidocznym. I nawet gdy zarosną darnią, nie wyglądają źle, wtedy jedyny problem z nimi to mniej miejsca na stopę .

Piękny dzisiaj dzień i pogoda sprzyjająca pracom ogrodowym.
Wyszłam do ogrodu zbierać liście klonów z rabat, a poszerzyłam rabatę, osadziłam w trawie jedną płytę chodnikową (wciąż mi ich mało najwyraźniej ) i przeniosłam część usuniętej darni w łysawe miejsca.
Liście klonów dalej zalegają na rabatach .

A zanim się zabrałam za robotę, pocykałam:

Zachwyciłam się też znów miejscem, w którym mieszkam . Krajobraz zapożyczony przenika się z własnym, dla niewtajemniczonych niemożliwe jest wskazanie, które drzewa są moje, a które „pożyczone”

No i tyle

Aż tyle!
Pięknie gra słońce na rabatach. Tak ciepło, przytulnie

A róża taka piękna, kolor obłędny. Widać, ze zdrowa, nie to co moje cherlaki