I widoczek, który z koszmarną regularnością pojawia się o tej porze... Już kilka razy obiecywałam sobie koniec z pomidorami, ale potem widzę, ze Wam sue udają i mam nadzieje, ze i mi się uda. Nie pomaga nic - ani wzbogacanie gleby, ani ekologiczne oprysku, ani chemiczne opryski, ani aksamitki siane dla towarzystwa, ani wybór „odpornych” odmian. Nie ma różnicy pomiędzy latem deszczowym i suchym.
W przyszłym roku będzie rewolucja w warzywniku i pomidoroqe eksperymentu się skończą.

Dziwne...mam co roku pomidory, głównie koktajlowe. Obojętnie czy w starym ogrodzie między innymi roślinami czy teraz w warzywniku.
Kilka sztuk oberwałam bo miały początki zarazy ale reszta ok.
Nie pryskam niczym, podlewam gnojówkami, zasilam obornikiem granulowanym.

Ja nie dopuszczam do takiego stadium jak u Ciebie.
Zrywam i wyrzucam pomidory z puerwszymi objawami brązowienia, tak samo liście. Dobre zrywam nawet nie dojrzałe i czekam aż dojrzeją w skrzynkach. Na bierząco je przeglądam.
Przy czerwonym pomidorku widać, że brązowe zaraz dotrze do owocu, trzeba je zrywać zanim to się stanie.

Czytam o Twoich pomidorach, szkoda tym bardziej przykro bo się napracowałaś i nastawiłaś. Nie planowałam u siebie warzyw, bo nie miałabym już na nie czasu i cierpliwości, ale też i miejsca. Kupisz sobie w przyszłym roku tylko koktajlowe do doniczki i będziesz zadowolona