Ja rynny będę miała na szklarni. I beczki plastikowe takie prawie w grafit. Jedną schowam za szklarnię, ale druga będzie na widoku w oczy kłuć.

A ja czekam na rynny do szklarni, miały być pod koniec kwietnia, czekam dalej I na nowe okno. Już by się przydało, ale co robić, produkują chyba?

Jakie beczki, Łucjo? Szukam beczek na wodę do szklarni

tulucy napisał(a)

Czasami trzeba być rozsądnym i racjonalnym. Ale to boli.

Nic nie boli. Używanie rozumu nigdy nie jest bolesne. To raczej emocjonalność może człowieka nieźle pokiereszować. Nikt nigdy nie pisał o studzeniu rozumu, a zalecenia studzenia emocji są dosyć powszechne.
Kurczaki, życie czasem bywa "wesołym miasteczkiem" i "fabryką czekolady".
Z podobną częstotliwością występuje jako "koszmar z ulicy Wiązów". W przeważającej mierze jest zwykłą codziennością. Można na tę codzienność narzekać, ale po co? No chyba, że po tym komuś poprawia się nastrój. Lepiej ją wypełnić najlepiej jak się potrafi.

Haniu, używanie rozumu nie boli. Przynajmniej niektórych Ale rezygnacja z nierozsądnych planów i owszem...

Marta, kupiliśmy parę lat temu takie małe dość, 120l. W sklepie w Grodzisku Mazowieckim. Piękne to one nie są, niestety. Ale wtedy był jakiś szał i ceny nas rozłożyły. A beczki musiałam mieć na gwałt

tulucy napisał(a)

Haniu, używanie rozumu nie boli. Przynajmniej niektórych Ale rezygnacja z nierozsądnych planów i owszem...

Warto pokochać ten ból związany z niemożliwością realizacji marzeń. A to, że owych marzeń nie da się zrealizować, w żaden sposób nas nie ocenia.
Chciałabym przejechać Amerykę drogą 66. To takie moje wielkie, ukryte pragnienie. Nigdy pewnie się nie spełni. Czy to boli? Jasne, że boli. Czy to, że nie przejadę się tą drogą, świadczy coś o mnie? O mojej niezaradności życiowej? Biedzie? Braku rozumu? Absolutnie nie. Pewnie wiele o mojej wyobraźni. I tyle.
Los czasem płata figle. Te przyjemne też.

Na marzenia trzeba bardzo uważać, bo się czasem spełniają

To prawda, chociaż w nieoczekiwany sposób Ja tak mam, spełnia się, ale na swój sposób. Np. zawsze chciałam mieć starszego brata i młodszą siostrę. No i mam syna i córkę

Fajnie dziewczyny piszecie. To prawda, że los bywa tak nieprzewidywalny, że często scenariusze do filmów są bardziej przewidywalne.

Hohoho, ależ tu się filozoficznie zrobiło