Zostawiam same zachwyty. Nad sowami żywymi i tą zrobioną samodzielnie, nad wiankiem świątecznym (cudo!) i nad krzesełkiem. Omiatanie ogrodu z kącika, w którym stanie, będzie wielką przyjemnością.

Bożena, wianek śliczny, mebelki też, wszystko piękne, ale sowy są... Słów mi brakuje, WYJĄTKOWE, to mało powiedziane
Czy one w Twoim ogrodzie mieszkają czy tylko odwiedzają?
Nigdy sowy nie widziałam w naturze, bardzo Ci zazdroszczę Takie piękne, symboliczne i jeszcze z Kubusiem Puchatkiem się kojarzą

O jejuni, jakie wspaniałe masz te sowy, też na żywo nie widziałam.
Do Ciebie przylatują, chyba wiedzą, że u Ciebie był niejeden ptaszek pod opieką.
U mnie tak jest z jeżami

Też jestem ciekawa kącika z nowymi krzesełkami, piękne, wianek też chwalę

anpi napisał(a)

...Cieszę się, że pomogłam wydać kasę ...

Ha, ha, dobre stolik mam metalowy czarny, trochę z innej bajki, ale pomieszam i będzie eklektycznie


Elisko, Asiu, Lucy, Mgduska, Haniu, Magara, Grażko

dziękuję Wam wszystkim nie przypuszczałam, ze sowy wzbudzą takie zainteresowanie, w sumie nie dziwię się, że ich nie widziałyście, bo ich główna aktywność to noc, a w dzień ukryte przeważnie w iglastych i najpierw lornetką trzeba przeszukać gałęzie U nas trzymają się od kilku lat.
W takim razie w zimie, od czasu do czasu będę umieszczać wybrane zdjęcia ptaków

Kordina napisał(a)

Ha, ha, dobre stolik mam metalowy czarny, trochę z innej bajki, ale pomieszam i będzie eklektycznie


Elisko, Asiu, Lucy, Mgduska, Haniu, Magara, Grażko

dziękuję Wam wszystkim nie przypuszczałam, ze sowy wzbudzą takie zainteresowanie, w sumie nie dziwię się, że ich nie widziałyście, bo ich główna aktywność to noc, a w dzień ukryte przeważnie w iglastych i najpierw lornetką trzeba przeszukać gałęzie U nas trzymają się od kilku lat.
W takim razie w zimie, od czasu do czasu będę umieszczać wybrane zdjęcia ptaków

Ja już czekam na te zdjęcia, raczej często, niż od czasu do czasu

Bożenko, sowa wyszła Ci rewelacyjnie , wianek również
Masz talent i to wielki !

Prawdziwe sowy zachwycają ❤️

Agnieszko - dzięki

Z "Opowieści ptaśkowych" wrzucę zdjęcie boćka, który dostał imię Klekotek (po poprzedniku) przebywał w wolierze wujka obok nas, dopóki skrzydło mu się nie zagoiło. Musiał bratać się z kurkami i gołąbkiem. Zastanawiałam się, czy nie będzie miał zaburzeń osobowości na kurzą, ale jakoś nie Ma przepiękne oczy o głębokim spojrzeniu:







Z gołąbkiem to jeszcze inna, ciekawa historia, zbratał się bardzo z kurką sebrytką, której nie odstępował na krok, chodził za nią pieszo i nawet grzebał w ziemi, wyglądało to śmiesznie ale i wzruszająco zarazem, taka przyjaźń
Pamiętam jak wiele lat temu (uhu, hu, jak to dawno było ) czytałam książkę prof Konrada Lorenza "Opowiadania o zwierzętach", na zawsze zmieniła moje podejście do świata zwierząt. Wzruszyła mnie żałoba u słoni po utracie jednego z towarzyszy i łzy słoni. Jedno jest pewne, ludzie od zwierząt mogliby się wiele nauczyć

Ciekawe i wzruszające ptasie historie przedstawiłaś a ludzie mogli by się uczyć, co niektórym dobrze by to zrobiło, no ale..

Wzruszające historie, nic nie potrzeba więcej dodawać, wzruszyłam się
Bociek wspaniale zapozował❣️
Czy po wyleczeniu skrzydła wrócił na swoje miejsce zamieszkania?, bo moje jaskółki dymówki przylatują co roku

Tak przylatywał, siadał na słupie, a u mojej przyjaciółki na daszku, potem już zniknął, może znalazł drugą połówkę i założył rodzinę? Któż to wie