Kontynuuję relację ze swojej wycieczki Ze statku wysiadłam w Livorno, dla podróżnych to chyba najgorszy z portów śródziemnomorskich. Trudno się do niego dostać i równie trudno wydostać. Armator dowozi do doków, a tam już każdy musi sobie radzić sam, w niedzielę, kiedy nie można dodzwonić się do żadnego przewoźnika!

Zostało mi parę dni na Toskanię, leniwych włóczęg i smakowanie dobrej kawy i jedzenia

Zanim pokażę toskańskie klimaty, opiszę z wyprzedzeniem swoje wrażenia z wizyty w OB Padwa.

Nie widziałam wielu ogrodów botanicznych, ale padewski skradł moje serce.
Niekorzystnie się złożyło, była niedziela, i akurat cyklicznie odbywające się w mieście Dni Nauki. Ponad godzinę krążyliśmy w pobliżu centrum aby zaparkować, bez szans. W końcu udało się, za darmochę, ale daleko od centrum.

Ulice do centrum, na poboczach, przy pniach dużych drzew miały takie dziwnie miękkie podłoże. Raz po raz uginały mi się na nich stopy. Z niepokojem zerkałam na obuwie spodziewając się lepkiego asfaltu. Niepotrzebnie, otóż był to porowaty, ekologiczny asfalt wylewany pod drzewa rosnące w miejskich przestrzeniach zapewniający systemom korzeniowym dostęp wody.
Widziałam pierwszy raz w życiu taki asfalt!



A ścieżki w ogrodzie były tego dnia pięknie wygrabione, jak lubię

W dniach nauki ściągnęły do Padwy tłumy, mnóstwo imprez naukowych, targi, w tym ogrodniczy, a w OB-wstęp wolny! 10 euro zostało w kieszeni W mieście świętujemy, jeszcze nie wiemy o nadciągającej nawałnicy. Nawet nie grzmi.



Po prawej schemat renesansowego założenia ogrodu na planie kwadratu wpisanego w okrąg. Rok powstania 1545. Dwa lata po powstaniu OB w Pizie. Który ogród starszy? Bo oba podawane są jako najstarsze. Pizański zmienił położenie, padewski od początków był w tym samym miejscu.
To czas rozwoju botaniki, gromadzenia gatunków, rozwój florystyki, ustalenie płciowości roślin.
W ogrodzie bywał zapewne Hetman Jan Zamojski, student a potem wykładowca i rektor na Uniwersytecie w Padwie. Złożył tu także wizytę W. Goethe i z jego imieniem wiąże się tzw. palemka Goethego (Chamaerops humilis) karłowata palemka wachlarzowa, posadzona w 1585r, obiekt i symbol refleksji nad przemianą roślin, XVIII w.

Teraz (Chamaerops humilis) jest zamknięta w szklarni

W starej części ogrodu, którego całość otacza wysoki mur, znajdują się historyczne i cenne drzewa, wspomniana Palma Goethego, kolekcje tematyczne roślin, Muzeum Botaniczne, Biblioteka i Herbarium. Całość uświetnia architektura ogrodowa i elementy dekoracyjne. Bramy i wejścia ozdobione motywami roślinnymi z kutego żelaza (balustrady z Istrii), fontanny, trzy zegary słoneczne. Jeden z nich, sześcienny, widoczny na fotce powyżej.

Doskonale się czułam w tej zaprojektowanej w czasach Renesansu przestrzeni. Początkowo trudno mi było ustalić kierunek zwiedzania a wiedziałam, że czasu mam niewiele. Pomimo późnej pory roku kolekcje tematyczne np. roślin leczniczych, dzięki szczegółowym tabliczkom z opisami były ciągle ciekawe. Rabaty wygrabione, rośliny powiązane, było jeszcze na czym oko zawiesić

Na ulubionym przeze mnie koprze morskim, czy na Ferula gummosa Boiss. To bylina 1,5-2 m. z grubą łodygą i pierzastymi liśćmi, podobnymi do fenkułu. Kwiaty ma żółte, zebrane w baldachy, bardzo aromatyczne. Żywica z Ferula gummosa jest bardzo cenionym składnikiem w świecie perfum (Chanel NO. 19) Chętnie powącham, przy jakiejś okazji

Dla mnie to najciekawsza część ogrodu, mogłabym godzinami dreptać, spisywać nazwy, szukać informacji. Solennie obiecuję sobie, że wrócę na te rabatki wiosną, może już najbliższą?
Zapewne ogród szczególnie starannie przygotował się na Dni Nauki, szczęśliwie odwiedziłam go w tym czasie

Przy czterech bramach wejściowych do starej części umieszczono kolekcje sukulentów w doniczkach, starannie ustawionych i, jakżeby inaczej, równie starannie opisanych. Znalazłam wśród nich wielu swoich ulubieńców

Rośliny wodne w starej części, baseny z wodą do ich uprawy wpisane w renesansową siatkę geometryczną. Ład, przejrzystość geometryczna, harmonia. Lubię





Na fotce u dołu po prawej wyjątkowej urody lilia wodna. Nymphaea caerulea, jakże przydałby mi się profesjonalny sprzęt do jej sfocenia.

Ostatni rzut oka na stary ogród.





Podążam za człowiekiem wąskim tunelem do Nowego Ogrodu Różnorodności.

Ogród z racji lokalizacji w ścisłym centrum miasta, zapożycza widoki Na bazylikę Św. Antoniego
w starej części.



I na Abbazia di Santa Giustina w nowej.
Ta nowa część, nowe szklarnie i całe zaplecze edukacyjne budzi podziw. Dni Nauki zgromadziły dużo zwiedzających, rodzin z dziećmi, korzystają z nowoczesnych technologii, jak też ze starych, sprawdzonych pogadanek z pokazem



Jak uprawiać kapturnicę, na przykład.

Znowu pojawiła się ferula , ta sama co na poboczach dróg czy jakaś szlachetniejsza?
Wspaniała relacja i jaka dociekliwość i nagromadzenie wiadomości. Podziwiam.