A teraz relacja specjalnie dla Bogdzi.
W którąś z niedziel czerwcowych wybraliśmy się z M w pola z lornetką i aparatem, bo ptak krążył nad nami kilka razy dziennie od paru dni i nie mogliśmy wytrzymać, chcieliśmy wyjść mu na przeciw. Najpierw zamiast ptaka pokazała nam się biała pupa



Jej właściciel/ka coś zwęszyła i zaczęła się rozglądać.
Spojrzała w lewo



Później w prawo



Po chwili zaniepokojony/na uciekł/a

A ptak szybował nad zbożem to wyżej to niżej. Ciężko złapać go w kadr, ale kilka ujęć jest, pozostawiają wiele do życzenia, ale zawsze coś. To piękny duży ptak. Dzięki obserwacji przez lornetkę i kilkugodzinnym szperaniu w internecie wydaje mi się, że zidentyfikowałam osobnika.

Strasznie to co się działo...
My dostaliśmy dziś ostrzeżenie gradobicia lub tornada ... Usypiam dzieci i umieram że strachu. Niby ma się zacząć o północy...

To chyba najlepsze zdj. jeśli chodzi o zbliżenie. Po tym spacerze zorientowaliśmy się, że obserwujemy dwa różne ptaki. Ten jest dużo większy i ma inną sylwetkę, ale też jest od spodu biały i ma ciemne końcówki skrzydeł. Według mnie to myszołów odmiany białej/ jasnej. Wszystkie szczegóły przez nas zaobserwowane wskazują na niego.



Tu podaję link do zdjęć różnych myszołowów, ale ten "nasz" wygląda jak ten ma szóstym zdj. od dołu strony. Zdj. zrobione przez K. Goworek.
http://klubciconia.ptaki.info.pl/forum/viewtopic.php?t=4174
Jednak sylwetka tego ptaka w locie nie przypomina sylwetki myszołowa z tej strony http://kola.lowiecki.pl/ao/zzz/syl/_syl.htm
Nasz ma dużo smuklejsze skrzydła i ogon. Dlatego nie mam 100% pewności, ale pewnie do tych 100 % nie dojdę nigdy

A drugi obserwowany ptak jest trochę mniejszy i smuklejszy i tu dalej obstawiam rodzinę sokołowatych, ale on tylko przelatuje nad nami i ciężko jest go lepiej poobserwować.

Agnieszko tyle serca i sił włożyłas w to by rozpoznac tego ptaka a właściwie te dwa ptaki że chyba faktycznie dobrze go rozpoznajesz.I nawet zdjecia masz a to nie jest łatwe. Też myślę że to on moze byc z bardzo dużym prawdopodobieństwem.Gratuluję. To tyle o ptaku a zdjecia sarenki są przecudne. Cała seria. Brawo, bardzo piękne i ciekawe. Dobrze Ci idzie fotografowanie trudnych obiektów i tak trzymaj.

Agniecha, żywioł straszny, bardzo wszystkim współczuję, tym bardziej, że znam to z autopsji!
a żurawki piękne i tę zieloną mam, tylko jakos nie kwitnie mi jeszcze; tanio kupiłaś!

Agnieszka podziwiam warzywnik i ogrom plonów i ich rozmiary . Rabaty się rozrastają . żurawki cudne , fajnie , że udało Ci się je zakupić . Chylę czoła nad ogromem pracy i wysiłku jaki w to wkładasz przy takiej masie prac i innych obowiązkach ....żywioł okrutny , bardzo współczuję , serce krwawi na takie widoki. Takie zniszczenia a my nie mamy na to żadnego wpływu ...Do nas wędruje teraz burza, grzmi już w okolicach ..... nie mniej pozdrawiam radośnie i cieplutko

Mam nadzieję, że u Ciebie już się pogoda uspokoiła...bo burza przyszła do mnie, ale tak lekko bokiem mija....
Masz zacięcie do ogrodu i do ptaków.. podziwiam

Syla, Ania, dzięki.
Burze przeszły. Wczoraj piekłam ciasta na dzisiejsze urodziny starszego syna i średnie napięcie u nas i w kilku wsiach okolicznych wcięło. Dobrze, że biszkopt akurat zdążył dojść. Następne prace można było wznowić o 20.40. Masakra! Pół dnia bez prądu, a tu trzeba piec, masy kręcić, dom odkurzać...

A dzisiaj pożar w mieście obok, zakład produkcyjny się spalił. Nie dość, że pozalewało ludzi, to jeszcze wielu z nich właśnie straciło pracę. Co to za dziadostwo nad nami zawisło, nie wiem

Z przykrością się czyta o takich klęskach tym bardziej że na ogół ludzie zostają sami ze swoim problemem i nikogo nie obchodzi jak sobie poradzą.