Przyszłam nacieszyć oczy pozdrawiam

Tutaj na O. mamy ten komfort, że wiele ogrodów nam się podoba i możemy je codziennie oglądać do woli jak swoje. Różne style, różne rośliny i kompozycje. Bo swój mamy jeden jedyny ukochany ale w rzeczywistości nie da się w nim wszystkiego pomieścić co nam się podoba.

Więc pamiętaj że jak tworzysz swój ogród to też dla nas. I my się będziemy zachwycać jakby był nasz

Vito, zobacz: to u Geoffa Hamiltona (zamówiłam sobie właśnie różę o tym imieniu):

Ewuniu, właśnie z takim ogrodem kojarzy mi się ogród Wiktorii

KasiaWB napisał(a)

co do nadciągającej zimy - łączę się ze wszystkimi w bólu
zgadzam się z Ewą, żeby "realizować inspiracje z wewnętrznym przekonaniem" w końcu ogród tworzymy dla siebie ja wciąż do końca nie mogę się zdecydować na jeden konkretny styl dla całego przyszłego ogródka, za dużo mi się podoba , a na wiele niestety nie mam miejsca, co ma dobre i złe strony o takich pokojach jak Twoje mogę sobie pomarzyć, bo nie mam na to przestrzeni, ale planuję ekrany cisowe wysłaniające w niektórych miejscach części ogródka - jak przyjedziesz do mnie to sama zobaczysz myślę, że zarówno duży ogród jak i mały jest wielkim wyzwaniem
Pozdrawiam

Dołączę do tych słów ..... dlatego chcąc choć popatrzeć będę częstym gościem

AniaDS napisał(a)

Ewuniu, właśnie z takim ogrodem kojarzy mi się ogród Wiktorii

Mi również, takie klimaty pasują do ogrodu Wiktorii. Być może właśnie tam należy szukać inspiracji. Angielskie ogrody to też mój niedościgniony wzór w moim małym miejskim ogródku.

Kasia

Postanowiłam nie narzekać na pory roku. Uroki jesieni skutecznie propaguje Robert. O zimie, szczególnie o pięnie kory na drzewach i tych wszystkich graficznych rysunkach, nasłuchałam się (nie bez przyjemności) od pewnego Zbyszka. Może tu zagląda, nie wiem W każdym razie, oswajam się z ciągłym uczestniczeniem w tym, co akurat dzieje się w ogródku. Ubraniowo jestem przygotowana, w myśl powiedzenia, że nie ma złej pogody...
Skoro o niej:







Na robótki ogrodowe czas minął, może jeszcze na takie jest:



A ja wracam do książek. Mam kilka o cięciu, te są ostatnie, które kupiłam.



Za każdym razem, wracajac do nich w czasie zimy coś nowego odkryję.
Tym razem informację, że dąb czerwony można ciąć jak wierzbę. Ogławiać. Temat muszę skonsultować, bo właśnie zrezygnowałam z jego kupna, bojąc się gabarytów.

Natknęłam się też na inspirację topiarów. Nie bardzo wiem, czy chciałabym mieć taką żywą rzeźbę w ogrodzie, ale chęć spróbowania jest silniejsza. Może ktoś dołączyłby do mnie? Poszukam stosownego wątku na forum. Inspiracja jest taka: (Pomimo usilnych prób, nie udało mi się wstawić linka zamiast fotografii, pochodzi z książki John Cushnie,"Jak przycinać rośliny, techniki i porady"
Topiar przedstawia trębacza, z ligustru, formowanego na drucianym stelażu. Zima to dobry czas na przemyślenia, jak też na przygotowanie drucianej formy. Zacząć można zimą, skończyć...hm, za kilka

Dzięki dziewczyny za inspiracje i miłe słowa.
Robert, nie zimowity a krokusy jesienne, ale to szczegół.
Ewo, na fotce widzę dwie osie, biegnące równolegle, to mnie pocieszyłaś
Witaj Sylo, Ty to masz szczęście, pilotażowy ogródek! Podpisałaś się równiez pod zaproszeniem do siebie? Dopytuję, żeby nie było

PS. Zastrzegam sobie prawo powrotu do narzekań na zimę, w marcu.

Książki kupione, więc i efekty będą... Za topiarami nie przepadam, ale strzyżenia warto się nauczyć, bo niektóre rośliny to faktycznie chmur chciałyby dotknąć...
Pozdrawiam niedzielnie

Narnia... zaraz pojawi się faun Tumnus...

Taką zimę to uwielbiam, swieży śnieg, +0C i do tego ciepło kominka w domu Pozdrawiam promieniami ognia z kominka.