Pamiętamy, a jakże

przegladałam ostatnio zdjęcia. Z sentymentem. Szkoda, że nie umiałam zrobić lepszych trawom. Tak mi szkoda tego widoku. Ale to już warunki świetlne dla kogos biegłego w zagadnieniu były. Trzebaby coś więcej o tajemnicach ekspozycji wiedzieć.
Ciekawe co tam na "naszym" polu się dzieje.

Widzę że tęsknisz za tym co było...To nieuchronne, ja nadal wspominam np. mój afrykański ogród, a było to 30 lat temu
Z czasem te wspomnienia bledną, i są jedynie przyjemne, bez żalu

Ewa mieszkasz już normalnie, a jak ogród? pozdrawiam

Debra napisał(a)

Widzę że tęsknisz za tym co było...To nieuchronne, ja nadal wspominam np. mój afrykański ogród, a było to 30 lat temu
Z czasem te wspomnienia bledną, i są jedynie przyjemne, bez żalu

Nie, własciwie za tym co było to nie. Brakuje mi natomiast ogrodu. Można by powiedziec, że tęsknię do tego co ma być.

monteverde napisał(a)

Ewa mieszkasz już normalnie, a jak ogród? pozdrawiam

No, ogrodu to teraz nie mam. Działkę trudno tu zaliczyć, zbyt rzadko tam bywam. Trochę ją ogarnełam, powiedzmy w połowie. Reszta juz wiosną. A jak Aniu u Ciebie, przyzwyczaiłaś się do mniejszego areału?

Wróciłam i pozdrawiam ciepło!

Nareszcie, Justynko Już się niepokoiłam. Co w ogródku? Zaraz zajrzę, może coś napisałaś u siebie.

Oj w ogródku nic...wiosną coś się dopiero ruszy.

Ewo, śliczne nostalgiczne jesienne zdjęcia. W tym roku mieliśmy piękną i długą jesień. Może i zima nie będzie taka straszna? No a potem to już wiosna