Ogródek jest błotniście zielony:



Za to w domu ciepło, sucho i swiątecznie już.
Dwa lata temu zrobiliśmy szopkę. W związku z przeprowadzką był to okres kartonowy w naszym życiu rodzinnym i robiliśmy z tektury różne rzeczy mniej lub bardziej trwałe. Szopka należy do tych trwałych. Stoi już trzeci raz. Ma pewne braki w urodzie, ale była dziełem wspólnym i trzeba było uwzględnić możliwości 2-letniej wtedy małej M. Stąd ta pasterka po prawej. Miała być Maryją, ale jak ją mała M pomalowała, to przemianowaliśmy na pasterkę. Po prawej jest jeszcze więcej dziwnych stworzeń, jak rycerz o aparycji robota (to Średni zażądał równouprawnienia dla rycerzy w szopce) oraz aniołek z kubeczka, też o aparycji robota (Najstarszy zrobił w szkole - nie mógł się zmarnować) - ale szczęśliwie tego dobra wszelakiego na zdjęciu nie widać.



Rok temu przeżywaliśmy inwazję śnieżynek. Średni nauczył się wycinać w szkole. No i wycinaliśmy. Część (chyba te najsprytniejsze) przetrwała na strychu w pudle z bombkami, więc wiszą znowu na kracie przy schodach...



... i odbijają się w szybie:

Mamy jeszcze trochę zeszłorocznej twórczości porozstawianej tu i ówdzie, ale nieuwiecznionej na zdjęciach.
W tym roku z pozostałości po dolnych choinkowych gałęziach, szabru leśnego oraz szczątków jesiennych bukietów zrobilismy wieniec na drzwi, co natychmiastowo zintegrowało nas z lokalną społecznością niemiecko-amerykańską, która też wiesza wieńce obowiązkowo:

A dzisiaj w ramach nadzwyczaj w tym roku spokojnej i konsekwentnej realizacji planów przedświątecznych piekliśmy pierniczki:





Dekorujemy jutro.
Wszystkich zaglądających serdecznie i świątecznie pozdrawiam : )

Ewo jak chcesz to podrzucę Ci z 10 cm śniegu, bo u mnie już za dużo
Pozdrawiam

Ja śniegu już nie podrzucę,bo mam taką samą bryję na dworze.A stare instalacje z poprzednich lat też trzymałam w kartonach,ale już zaczęłam eliminować ten ,,mech".,,Sentymenty "zbyt dużo miejsca zajmują!
Póki dzieci w domu....to działa,a potem..... zalega strychy i piwnice....czas pozbywać się balastu.
Pozdrowienia ślę, i życzę udanych świąt!

Justynko- podrzucaj!

Haniu - jeszcze nie można wyrzucać. Potwory wszystko pamietają i wiedzą co powinno być w kartonie. Każde wyrzucanie uzgadniam z autorem.

Świątecznie i to mocno się tu zrobiło. Szopka niezła. U nas też różne różności dzieciowe się kolekcjonuje, nie ma sumienia nikt wyrzucić, choć łańcuch z paseczków wycinankowych poszedł rok temu w zapomnienie, coś nam się pogniótł
Pokaż udekorowane pierniki jak już będą gotowe.

A, własnie, łańcuch. Też mamy i wisi, a jakże. Łańcuch Potwory robiły pierwszej zimy razem z Tatą.
Muszę uwiecznić, bo nie wiem czy pojedzie z nami do domu. Chociaz nieźle się trzyma, to może pojedzie.
I jeszcze zeszłoroczny kalendarz adwentowy w postaci pociągu z rurek od papieru toaletowego. Też muszę uwiecznić, bo on chyba nie dojedzie do Polski. Kosztował mnie mnóstwo nerwów. Zazwyczaj jak Potwory robią coś w domu, to ja bym to zrobiła ładniej, równiej, czyściej itd.. Mam po pracach plastycznych szczękościsk od zaciskania zębów, żeby się nie wtrącać. Jak przynoszą ze szkoły coś gotowego to co innego, ale przy malowaniu kalendarza strasznie mnie bolały te wątpliwe wybory kolorystyczne Najmłodszej i niekoniecznie równo zamontowane ośki z wykałaczek. Pociąg jest krzywy i pstrokaty, ale za to ich własny.
Pierniki zdobimy popołudniu.

Pozostałości po bałwanie powinny smucić, a jednak bawią - taka podła ludzka natura Piekna szopka i śniezynki - mam nadzieję, że moja nauczy się tez takie cuda robić. Ja jej ni e naucze bo po pierwsze sama ni e umiem, a po drugie nawet gdybym umiała, to za grosz nie mam cierpliwości do nauczania takich rzeczy kilkuletnich dzieci. Musi to zrobić ktoś uczony i cierpliwy.

Oj, Ewo, i ja dostaję szczękościsku, szczególnie jak młodszy coś robi. Starszy manualnie zgrabny, a młodszy... nie wiem jak to nazwać...hmm... niezdarny??? Chyba za mało powiedziane.