Dom Prezesa

Brzozy, jak ludzie...

... koniec administracyjny K...

Czesi "biegną" do Czerwonego Strumienia - ogrodu marzeń, o nim opowiem później

Granica...

Konie świata...

Domek myśliwych... jak ja ich nie lubię...

Schodzimy w dół....

Dom profesora...

Zapłocie... szkoda, że ginące

Zimowa rabata...

Szept kamienia z klonem...

agrokotlina napisał(a)

Wtedy świat jest ogrodem, a co by było gdyby tak zostało....

...gdyby tak zostało przestało by być iluzją, monentem, zachwytem nad chwilą malowaną reką Mistrza... przestało by być oczarowaniem tajemnicą ... stało by klatwą powszedności...

Naszła mnie refleksja, że tyle osób nie lubi zimy, a przecież to wyjątkowy dar jaki otrzymaliśmy od Natury - ta cisza, spokój, sterylność wzbudzająca nienazwane emocje, których próżno szukać w innych porach roku...

Cudnie. I ciekawie opisane.

Bożesz ty mój..... jakie cudne widoki..... Przepiękne zdjęcia no i samo miejsce cudne!

Witaj Magdo.
Ale u Ciebie jest pięknie. Zdjęcia jak z bajki. Jestem po wielkim wrażeniem. Bardzo chętnie będę do Ciebie zaglądała.
Pozdrawiam.

Oglądam Twój wątek jak piękny album ze zdjęciami lub album malarstwa
Patrząc na ostatnie fotografie, to czuję szczypanie mrozu

Agrokotlino, proszę o pokazywanie kolejnych elementów architektury.

Jak wracaliśmy kuna (tchórz) zaatakowała młodą roczną sarnę, leżącą ściągała już do rowu, trzymając za kopytka. Widok niesamowity: jedzie sarna po jezdni przed domem sąsiadów, jest 1 w nocy . Sarna nie miałaby szans..... Ale ...stało się inaczej. Uwolniona, natychmiast wierzgnęła i pognała.