Agata, detektywie ty Nic się przed tobą nie ukryje, następnym razem będę dokładnie oglądać wklejane zdjęcia i dodatkowo zamazywać jeszcze tło na wszelki wypadek

Kociki w tym roku się rozbestwiły strasznie, któregoś ranka spotkałam nawet jednego z nich, jak sobie beztrosko spacerował po tarasie na piętrze Ktoś wychodząc rano do ogródka nie zauważył, że się kocio wślizgnęło, i mały włochaty potwór od razu skorzystał z okazji by cały dom zwiedzić. A nałóg nie mój, choć walczę z nim od lat :/ Cała rodzina od zawsze lub od dawna nie pali, ale jeden uparciuch zawsze się znajdzie Sadzonki w tle już posadzone (no z wyjątkiem jednej ), a grzybki, zbierane codziennie po ładnych parę kilogramów, też nie moje - jakoś grzybobranie mnie nie pociąga Uff, chyba wszystko wytłumaczyłam. Chyba przejrzę jeszcze raz zdjęcia, czy coś kompromitującego się tam jeszcze w tle nie ukrywa

kachat, nic się nie łam, ja w ten weekend w ogóle nie działkowałam, bo wyjechałam. A po powrocie od teściów jakieś osłabienie na mnie naszło i katar, i robota leży odłogiem

ale dziś jest słońce i pogoda, słońce i pogoda!
Pójdziemy se, razem do ogroda, pójdziemy se razem do ogroda.


Będziemy tam fijołecki smykać, fijołecki smykać,
Będziemy se ku sobie pomykać, będziemy se ku sobie pomykać

A gdy będzie lato już gorące, lato już gorące,
Będziem wili kwiaty gdzieś na łące, będziem wili kwiaty gdzieś na łące.



Ja już na wiosnę i na lato czekam, żeby poprzesadzać wszystko co w tym roku posadziłam i posadzę jeszcze

no i jakie piękne plany!
ja mam zupełnie podobne

kachat napisał(a)

Agata, detektywie ty Nic się przed tobą nie ukryje, następnym razem będę dokładnie oglądać wklejane zdjęcia i dodatkowo zamazywać jeszcze tło na wszelki wypadek

[...] jakoś grzybobranie mnie nie pociąga Uff, chyba wszystko wytłumaczyłam. Chyba przejrzę jeszcze raz zdjęcia, czy coś kompromitującego się tam jeszcze w tle nie ukrywa

nie żartuj sobie Homo sum; humani nihil a me alienum puto

a ja lubię chadzać na grzyby (chyba już z ....5 lat nie byłam )

Był gaj z rzadka zarosły, wysłany murawą;
Po jej kobiercach, na wskroś białych pniów brzozowych,
Pod namiotem obwisłych gałęzi majowych,
Snuło się mnóstwo kształtów, których dziwne ruchy,
Niby tańce, i dziwny ubiór: istne duchy
Błądzące po księżycu. Tamci w czarnych, ciasnych,
Ci w długich, rozpuszczonych szatach, jak śnieg jasnych;
Tamten pod kapeluszem jak obręcz szerokim,
Ten z gołą głową; inni, jak gdyby obłokiem
Obwiani, idąc, na wiatr puszczają zasłony,
Ciągnące się za głową jak komet ogony.
Każdy w innej postawie: ten przyrosł do ziemi,
Tylko oczyma kręci na dół spuszczonemi;
Ów, patrząc wprost przed siebie, niby senny kroczy
Jak po linie, ni w prawo, ni w lewo nie zboczy;
Wszyscy zaś ciągle w różne schylają się strony
Aż do ziemi, jak gdyby wybijać pokłony.
Jeżeli się przybliżą albo się spotkają,
Ani mówią do siebie, ani się witają,
Głęboko zadumani, w sobie pogrążeni.
Hrabia widział w nich obraz elizejskich cieni,
Które chociaż boleściom, troskom niedostępne,
Błąkają się spokojne, ciche, lecz posępne.[...]
Tej sceny
Hrabia nie pojął, nie znał wiejskiego zwyczaju,
Więc zdziwiony niezmiernie biegł pędem do gaju.
Grzybów było w bród: chłopcy biorą krasnolice,
Tyle w pieśniach litewskich sławione lisice,
Co są godłem panieństwa, bo czerw ich nie zjada,
I dziwna, żaden owad na nich nie usiada.
Panienki za wysmukłym gonią borowikiem,
Którego pieśń nazywa grzybów pułkownikiem.
Wszyscy dybią na rydza; ten wzrostem skromniejszy
I mniej sławny w piosenkach, za to najsmaczniejszy,
Czy świeży, czy solony, czy jesiennej pory,
Czy zimą. Ale Wojski zbierał muchomory.

Inne pospólstwo grzybów pogardzone w braku
Dla szkodliwości albo niedobrego smaku;
Lecz nie są bez użytku, one zwierza pasą
I gniazdem są owadów i gajów okrasą.
Na zielonym obrusie łąk, jako szeregi
Naczyń stołowych sterczą: tu z krągłymi brzegi
Surojadki srebrzyste, żółte i czerwone,
Niby czareczki różnym winem napełnione;
Koźlak, jak przewrócone kubka dno wypukłe,
Lejki, jako szampańskie kieliszki wysmukłe,
Bielaki krągłe, białe, szerokie i płaskie,
Jakby mlekiem nalane filiżanki saskie,
I kulista, czarniawym pyłkiem napełniona
Purchawka, jak pieprzniczka - zaś innych imiona
Znane tylko w zajęczym lub wilczym języku,
Od ludzi nie ochrzczone; a jest ich bez liku.
Ni wilczych, ni zajęczych nikt dotknąć nie raczy,
A kto schyla się ku nim, gdy błąd swój obaczy,
Zagniewany, grzyb złamie albo nogą kopnie;
Tak szpecąc trawę, czyni bardzo nieroztropnie.

Haha, Pan Tadeusz, wieki całe nie czytałam Ale ten fragment znałam na pamięć, choć pojęcia nie mam dlaczego:

"Panienki za wysmukłym gonią borowikiem,
Którego pieśń nazywa grzybów pułkownikiem.
Wszyscy dybią na rydza; ten wzrostem skromniejszy
I mniej sławny w piosenkach, za to najsmaczniejszy,
Czy świeży, czy solony, czy jesiennej pory,
Czy zimą. Ale Wojski zbierał muchomory."

Agata, ja grzybów za bardzo nie lubię i nie zbieram, a na działce jak na złość one same wchodzą pod nogi Niedawno musiałam chodzić na palcach jak baletnica, aby maślaków nie rozdeptać, a przy kranie z wodą omal nie stracił życia w tragicznych okolicznościach pan rydz... Teraz wszędzie pełno grzybów, masz jeszcze szansę kilka pełnych koszy nazbierać

kachat napisał(a)

Jak ładnie kolorystycznie Haneczka ma wszystko dobrane I nawet kolor oczek pasuje Ślicznie

hej na punkcie zestawiania ubrań kolorystycznie mam fioła tak chyba wszędzie i w domu i w ogrodzie to mnie czasami gubi, ale cóż taka natura , chyba tego nie zmienię

fajne masz kociaki a jakie plany i rabaty się szykują już się nie mogę doczekać

Nati Na razie wpadłam w depresję i nie wiem, co robić Np. przed domem, o tu:



wymarzyłam sobie kiedyś taką rabatę: http://www.zielonyogrodek.pl/images/media2/1882Schowek-4.jpg ale za nic nie jestem w stanie zrobić czegoś podobnego... Wyszedł mi miszmasz totalny. Danusia zrobiła mi fajny projekt tego miejsca, tylko nie ma w nim różanecznika, którego bardzo bym chciała zostawić gdzie już rośnie, no i są tam cyprysiki, które na bank mi przemarzną (wszystkim w okolicy przemarzają). I podobno moje wymarzone jałowce za parę lat będą brzydkie i do wywalenia... Teraz będę przemyśliwać i bić się z myślami, co mi pewnie zajmie z pół roku jak nie więcej...

No to się wyżaliłam

Hej
Nie zniechęcaj się! Las to chyba najtrudniejszy teren do zagospodarowania....ja miałam kawałek pola obrośniętego chwastami po pas, ale jakoś sobie radzę! Patelnia u mnie więc z cieniolubnych nici....u Ciebie odwrotnie raczej. Jeśli wiesz, że coś przemarznie to nie sadź- szkoda czasu, fatygi i kasy...skoro masz las to postaw na niespotykane iglaki np, albo sadź dużo jednorocznych( wysiewajj).....przez zimę sobie poszukasz inspiracji a na wiosnę zaczniesz z nową energią!