Witaj Haniu, w końcu dotarłam do Ciebie z rewizytą.
Chociaż można powiedzieć, że dotarłam dopiero do bieżących dni, bo w Twoim wątku buszowałam od dawna. Co chciałam poskakać kilka stron, to trafiałam na ciekawą dyskusję
Powiedzieć, że masz piękny ogród to jak nie powiedzieć nic. Zachwycam się nim będę zaglądać i podziwiać dalej.

Niesamowicie podobają mi się kadry Twojego ogrodu Taka swoboda w nasadzeniach, lekkość, oddech...

Takietamy prozaiczne dla mnie najpiękniejsze
Do mnie zawsze taką prozą pisz

Hania, ja do Ciebie zawsze po ukojenie przychodzę.

Napatrzę się i napatrzę jak w pięknym arboretum i już mi lepiej

To moze dlatego te moje tawulki nie chca u mnie rosnac, bo je w cieniu posadzilam dziwne myslalam, ze lubia cien.

Zapisuję się do teamu "takie tamy"
U mnie dobrze rosną tylko tawułki Pumila, reszta po dwóch - trzech latach zanika. Myślę, że pod drzewami mają za mało wilgoci jednak.
Ta ławeczka pod brzozą - niesamowicie urokliwa!

W niedzielę Cię miło wspominałam. W menu był pasztecik z cukinii wg Twojego przepisu. Dwie spore keksówki zniknęły w oka mgnieniu.
A dzisiaj po raz pierwszy w życiu przyrządzałam dynię makaronową z własnego ogródka. Co za radość! Jaka ekscytacja. Magiczna ta dynia. Polecam!
Ławeczka służy głównie do rozkładania narzędzi ogrodowych, coby ich nie zagubić.
Może kiedyś uda mi się na niej spocząć. Na tych innych zresztą też.

A ja koję się Twoimi zachodami słońca i cudnym domkiem nad jeziorem.
Do arboretum nie aspiruję. Rarytasów u mnie niewiele. To taki raczej osiedlowy skwerek.
Wczoraj i dzisiaj koiłam nerwy kancikowaniem.

Bardzo się cieszę, że smakuje Wam pasztecik, u mnie dzisiaj w menu Cukinia obrodziła nad wyraz. Dyni makaronowej nie znam, muszę się zapoznać
A ten widoczek, poza tym, że przepiękny, to jeszcze uświadamia mi, jak bardzo ewoluują nasze ogrody. Pamiętam z moich odwiedzin u Ciebie ten zakręt i w mojej pamięci jest mniej cienisty, bardziej barwny, a teraz jest w nim spokój i harmonia. I poidełka też brak w mojej pamięci