Podoba mi się ta dyskusja
U mnie wizyty w muzeach i galeriach(nie handlowych) wywołują emocje na podobnym poziomie do tych w pięknych ogrodach i szkółkach. Syndromu Stendhala mogłabym się u siebie dopatrzeć w obu wypadkach, chyba muszę o tym dokładniej poczytać. Tłumy mnie męczą w każdym miejscu, chociaż wydaje się, że na świeżym powietrzu łatwiej je znieść.

Może jest też coś z tego, że w humanistyce w pewnym momencie wydaje się, że wszystko widziałaś, czytałaś, powtarzają Ci się pewne wzorce i naprawdę niewiele zaskakuje. Za to prostota ogrodowych prac, a jednocześnie cała inżynieria, jaka za nią stoi, biochemiczna i fizyczna, jest dla mnie doświadczeniem świeżym. I nie chcę tu absolutnie twierdzić, że jedno czy drugie jest lepsze, mówię tylko o zaskakujących mnie w ogrodzie emocjach. Czytałam natomiast kiedyś o szkodliwości nadmiaru przeżywanych emocji pozytywnych! Bywają toksyczne i znieczulające. Może też coś w tym jest?

W obecnych pandemicznych czasach chęć unikania tłumów stała sie już chyba zupełnie podświadoma... I definicja tlumu tez uległa modyfikacji - dwie osoby w Żabce to już tłum...
No, chyba, ze ktoś lubi sylwestra w Zakopanem

Bardzo ciekawa dyskusja i przemyślenia pokrywające się z moją bańką