Końcówka maja należy do irysów syberyjskich. Świetnie się sprawdzają jako letnia przesłona studni, kolumnowy element na rabatach między krzewami lub solo. Nie mają wad kosaćców, których liście po kwitnieniu nie są ozdobą, a dodatkowo trzeba je przycinać w sierpniu. Po przekwitnieciu ścinam irysom łodygę z kwiatem, a liście do końca sezonu udają fontannową trawę.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Końcówka maja należy do irysów syberyjskich. Świetnie się sprawdzają jako letnia przesłona studni, kolumnowy element na rabatach między krzewami lub solo. Nie mają wad kosaćców, których liście po kwitnieniu nie są ozdobą, a dodatkowo trzeba je przycinać w sierpniu. Po przekwitnieciu ścinam irysom łodygę z kwiatem, a liście do końca sezonu udają fontannową trawę.

Gruszko nie zaobserwowałaś przy irysach czy potem się nie wykładają?
Ja mam już dużą grupę i pod koniec lata liście nie stoją, czy też przypominają fontannę jak sprytnie napisałaś, ale właściwie leżą.
W tym roku przetrzebiłam je trochę, może było ich już za dużo w grupie.
Będę obserwować na różance bo tam sadzone w ubiegłym roku dopiero

Wiem! Wiem, czego nie mogłam wyartykułować, a co mi po głowie chodziło! Ty masz wszytko w swoim ogrodzie- mnogość gatunków, a tak skomponowane, że wygląda to sielsko i pięknie. Daje spokój, nie kole w oczy, harmonia...

Makusia napisał(a)

Wiem! Wiem, czego nie mogłam wyartykułować, a co mi po głowie chodziło! Ty masz wszytko w swoim ogrodzie- mnogość gatunków, a tak skomponowane, że wygląda to sielsko i pięknie. Daje spokój, nie kole w oczy, harmonia...

I ja się podpisuję pod tym wszystkimi kończynami

Ale ładnie u Ciebie, fioletowo- zielono, spokój,
A ja chyba mam kunę na strychu Sąsiad ma gołębie i to chyba dlatego

Jak to dlatego? powinna siedzieć u sąsiada a nie u Ciebie - bardzo współczuję takiej lokatorki

Ojej, tylu znakomitych gości, a ja taka nieuczesana.

Agatko, irysom po kwitnieniu brązowieją łodygi, na których był kwiat- dlatego najniżej jak się da obcinam te łodygi. Sama roślina nie marnuje energii na zawiązywanie nasion. Nie pokładają się u mnie- może być tak, że coś je tam później podpiera. Rosną w słońcu, półcieniu, cieniu, nie podlewane. Dla mnie to żelazne rośliny.Komponują się ze wszystkim.



Makusiu, często zachodzę w głowę jak to się w miarę spasowało. Zwłaszcza, kiedy przeglądam zdjęcia z początków zakładania ogrodu. Ten człowiek w tle na pierwszym zdjęciu to ja. Wyobrażam sobie, co musieli o mnie myśleć przypadkowi obserwatorzy.



Po 4 latach wygląda trochę inaczej.

Warmia, dziękuję. Miło mi się robi na sercu.

Naparstnice z własnego zeszłorocznego siewu szykują się do kwitnienia. Mam nadzieję, że harmonijnie wpasują się w rondo.


Kukliki kończą kwitnienie. Jeszcze ich nie ścinam. Kwiatostany sa ozdoba nawet bez koloru.



Mirka, jeszcze fioletowo/liliowo



ale już w kolejce czają się nowe odcienie kolorów



Kuny na strychu nie zazdroszczę.

Miała być burza, ale z dużej chmury spadło 4 minuty deszczyku. Wczoraj podlewałam pomidory, hortensje, róże i miskanty tym na gie.
Hortensje chyba są wdzięczne, bo zawiązują kwiaty. Pomidory też.





Na przedpłociu rozszalała się kocimiętka. Kiedy wyglądam przez okno kuchenne, ładnie maskuje brzydki widok na drogę. Rozrastają się rośliny na półkolistej na froncie. To tzw. trudny obszar. Ogrodzenie niestety nie jest mocnym punktem ogrodu. Gdyby nie pies, być może zrezygnowałabym z niego całkowicie. Trudno ukryć panelową bramę. Póki na zewnątrz nie podrośnie zasłona z cisów, w oczy rzucają się metalowe oczka.

I tego Ci zazdroszczę, tej lekkości komponowania roślin