Iwonko u ciebie ogrom prac tak jak i umnie szok mam kilka drzew starych do karczowania rozebrania starych siatek i plotow oraz przekopanie tego wszystkiego pod rabate i trawe ale trawe to chyba wiosna posadze perukowiec co roku mi sie lamie od wiatru

Ale fajny kącik powstałBrzozy jak nie mają zasypanego pnia powinny sobie poradzić, u mnie na korzenie dostały kartony i trociny i dały radę, a teraz mułu doszło sporo i też dały radęPuszczą korzenie bliżej powierzchni i tyle
Przesadzanie brzozy po trzech sezonach byłoby trudne raczej bo korzenie płytko ale bardzo szeroko. U mnie sięgają daleko poza zarys korony drzew. Szczególnie dobrze było widoczne tu gdzie teraz trawę siałam, gdzie korzenie brzozy ziemia moment wysychała i trawa gorzej wschodzi.

Faaajny ten komplecik .I fajna miejscóweczka .Brzóz bym nie ruszała, czytałam ze one kiepsko znoszą przesadzanie, ryzyko spore. Zrobić im takie szerokie misy wokół pieńków i już.

"jest spokojnie i relaksująco"
Bardzo mi się podoba

Iwonko mebelki cudne, jak z koronki. Kapitalne miejsce. Niech żyją miejsca do relaksu w ogrodzie

Iwonko robota w rękach Ci się pali, ciągle coś działasz. Krzesełko i stolik piękne.

Toszka dziękuję za polecenie książki Zamówiłam i będę się dokształcać. Przy coraz większej ilości drzew taka wiedza przyda się na pewno. Ciekawa jestem tego letniego cięcia i jak taki zabieg wpłynie na wygląd rośliny w następnym sezonie. Boję się trochę, że po usunięciu wielu wilków latem będę miała efekt "kolejnej korony" - czyli nadmiernego zagęszczania się nie od pnia ale od połowy... Trudno mi to sensownie opisać, ale szczególnie przy kulistym pokroju nie wiem jak to wyjdzie.
Np klon globosum gold widziany z kuchennego okna - przez kilka lat był systematycznie cięty wiosną. Od trzech sezonów nie widział sekatora. Czy tak powinno wyglądać teraz letnie cięcie? Powyżej tej czerwonej linii? Nie chcę, aby to drzewo było większe niż jest teraz. Jak zatem Iwonka go ciąć aby był czymś a'la kula?

z taj całej toszkowej procedury cięcia najmniej strachu budzi we mnie ten kieliszek lub dwa, przed reszta drży moje serce, czy aby nie podejmę złej decyzji dotyczącej dalszych losów poszczególnych gałęzi.