Witaj Elu
kolejna uczennica na nauki z polecenia Toszki Jestem na stronie 30 Twojego wątku, i choć przerażenie mnie nie opuszcza to widzę mały, maluśki promyk nadziei, że może to sie da zrobić.. Ja oczywiście też przyszłam na O. jak większość - z zamysłem nawiezienia ziemi i sadzenia, sadzenia..hehe. Z sadzenia będą nici jednak w tym roku.

Widzę duże podobieństwa między naszymi działkami- ja też mam podobną powierzchnię, nawet ciut mniejszą..W wieku jesteśmy podobnym, mam problemy z kręgosłupem i bardzo odchorowuję każde schylanie się czy pracę fizyczną, ale skoro Ty dałaś radę, to może i mnie się uda? ( choć wątpię czy moją dżunglę da się usunąć ręcznie).

Niemniej, zrobiłaś taki kawał świetnej roboty, że pozwól, że pochylę czoło, szacun! -jak mówi młodzież
Wracam do lektury i robienia notatek, pozdrawiam serdecznie.

Jak ja bym chciała napisać "nie potrzebuję aż tyle obornika". U mnie worek 50l starcza na 1-1,5m kwadratowego. Ciągle mi tego obornika mało...

Z opisu wynika, że z jednej i drugiej strony górka obornika nadaje się do wzbogacenia gleby...w próchnicę. Ten lśniący chyba jest świeższy
Gówniana rozmowa przed nami
W rankingu oborników najwyżej jest owczy. Potem koński, a po piętach depczą im krowi, kozi. Z króliczym nie pracowałam, ale przypuszczam, że z racji struktury może być fajny do rozluźniania gleby
Tak czy siak, każdy jest świetny jako dodatek do kompostu na pryzmę. Do indywidualnego zastosowania jako nawóz koński jest doskonały pod kwasoluby (ciepły), a owczy odkryłam ostatnio, że kochają np. jeżówki. Owczy jest bardzo zasadowy.

(...)
Swoje kwaśne stanowisko szykowałam łącznie 3 lata. Starannie, bez pośpiechu. Rabata wyniesiona, bo u mnie ciężka, tłusta gleba. Podłożem była ziemia liściowa (sypałam liście na rabacie i tam się kompostowały już bezpośrednio), dużo igliwia, kora, siarka, obornik koński i trochę podłoża do borówek (ale raczej jako "zaczyn" kwaśnej flory i fauny) oraz kwaśny piasek.
Obecnie warstwa ściółki ma jakieś 40-50cm. Jednak była wyższa i po pierwszym roku "siadła" ponad o 50%.
W każdym bądź razie rabata żyje już własnym życiem ze stabilnym kwaśnym ph. Co roku ściółkuję wrzosy i inne kwasoluby igliwiem, liśćmi i małym dodatkiem kory.

Wrzosy wolą raczej sucho (po ukorzenieniu się), bez stagnującej wody, dużo słońca.

Oj, chyba mam tyły na własnym wątku. Już się pogubiłam, komu odpowiedziałam, a komu nie - wybaczcie, myślę, że teraz będę na bieżąco na O.

AniuzUroczyska, Basiu - klub Pań "dojrzałych, ale zielonych" bardzo mi się podoba! Do emerytury jeszcze mi trochę zostało, ale "młodą dziewczyną" to na pewno już nie jestem