Schody wyjść nie mogą z mody jak śpiewano
Niedaleko mnie jest stare koryto rzeki, którą hrabia Rey "puścił" w inne miejsce bo tak mu pasowało, któż zabroni modelowania terenu, byle to miało wygląd, a z tym różnie bywa w naszych ogrodach, ogródkach. Wracam do oglądania schodów.

Trochę luzu w ogrodzie, dla mnie to będzie tak:


1. Starać się mądrze projektować, żeby co i rusz nie zmieniać koncepcji, stylu, czyli nie robić ogrodu ciągle od nowa.
2. Sadzić więcej drzew i przede wszystkim krzewów liściastych - one też zasłonią przed sąsiadem, a zimą, kiedy są gołe gałęzie przecież nie siedzimy w ogrodzie.
3. Nie szaleć, bo liście spadły i szpecą - nie szpecą, tylko przyszła jesień i taka ich natura że spadają, bedzie z tego kompost.
4. Nie każdy chwast jest brzydki i do wyrwania - np. wyka ptasia jest śliczna, a na pokrzywach rozmnażają się motyle.
5. Jednak dbać o trawnik, albo zieloną murawę, bo stanowi tło, ale nieobsesyjnie, jak jest upał, to trudno - wyschnie i potem odrośnie.
6. Jak coś nie wyjdzie - spróbować jeszcze raz, ale nie więcej.
7. Pić Pimms'a i mieć ten luz

Ja i Lynn

Gabrysiu żywcem moje przemyślenia.
Piękne wyglądacie
pozdrawiam

Podpisuję się pod powyższym obiema łapkami.
Pięknie to ujęłaś.
Tylko Pimms'a brak na stanie i ciemnych okularów dla uzupełnienia nastroju leniwego słonecznego popołudnia.

Bardzo się cieszę z tej dyskusji i Waszych wpisów, bo mój wątek niemal umarł i to wyłącznie z mojej winy.

Haniu, Pimms'a już można u nas kupić. Do tego oranżada Mountain Dew, pomarańcza, cytryna, ogórek, truskawki albo maliny i lód. W Anglii niektórzy dodają do tego jeszcze gin i to już jest duży kaliber.

Jeszcze o schodach, bo:

Pszczelarnia napisał(a)

Gabrysiu zapodałaś taki temat (schody), że teraz zacznę szukać okazji do ich stworzenia

To może takie coś, wymyślił to Twój ulubiony Piet Oudolf
Schody donikąd.



A tu je widać w dalszej perspektywie:

Nic dodać, same prawdy oczywiste! Miłego mroźnego.

Podobają mi się Twoje przemyślenia.
Ja najbardziej lubię ogrody , w których jest trochę miejsca na spontaniczność natury.
Czasem kusi, żeby wszystko wyczesać, dopiąć, ale potem okazuje się, że zostawienie mirabelek i dzikiej róży w granicy daje gromady ptaków zimą, drzewa stare, nijakie, nieszlachetne, podcięte od doły dają cień, pięknie rozłożą smugi słońca, a i sam ich kształt okazuje się piękny, zjawiskowy wręcz. Trawnik dziki, pobudowlany jest najmocniejszy- nie gnije, nie wysycha bardzo,a jak wyschnie to migiem odrasta.

I mnie przemyślenia się podobają. I ten obaz namalowany słowami przez Magnolię. Z wielką przyjemnością przewędrowałam przez wszystkie schody. I nic a nic się nie zmęczyłam

O tak, Twoje 7 punktów mogłoby być moje, ale najpierw muszę spróbować Pimmsa

to ja bardziej ku roślinnym tematom pójdę. Znacie szałwię zwieszoną- salvia nutans?
Macie z nią doświadczenia?