Obawiam się, że czasy, kiedy takie gospodarstwo można było kupić za 50 tysięcy, nigdy, przenigdy nie powrócą... Jakiś czas temu nocowałam w takim gospodarstwie na Mazowszu. Przejęło je małżeństwo zbiegów z korpo, była stodoła, były kozy, było idealnie. Jednak jak dla mnie - za mało cywilizacji, lubię ten szpagat miasto-wieś, tam już było wszędzie daleko.

Aaaa! Do listy dodajemy jeszcze ziemiankę na przetwory marzy mi się taka piwniczka.

Jakie fajne marzenia też się podłączam, pracownia koniecznie i koza dla mnie też. ale póki co trzeba nauczyć się sztuki wdzięczności za to, co już się otrzymało od życia

Eh...
Działki powinno się mieć dwie.
Jedną na mały domek i ogródek swoich marzeń.
A drugą, dużo większą, po to, żeby postawić szopę i w niej trzymać WSZYSTKO. I jeszcze obok szopy: kupę obornika albo oborników w różnych stadiach, kupę piasku (bo się przyda), kupę starych desek (bo żal wyrzucić, a też się przyda), różne kupy różnych gałązek, które spadają, kupę kompostu miejskiego do ściółkowania ozdobnych, beczki z gnojówkami i sterty innych ważnych rzeczy.
No i kompostownik marzeń