Grabienie liści to jedna z przyjemniejszych prac ogrodowych. Człowiek jest w pionie, plecy nie bolą, ręce nie są zbytnio obciążone. Można się refleksyjnie oprzeć co jakiś czas o grabie i omiatać przestrzeń.

Grabienie liści to jedna z przyjemniejszych prac ogrodowych. Człowiek jest w pionie, plecy nie bolą, ręce nie są zbytnio obciążone. Można się refleksyjnie oprzeć co jakiś czas o grabie i omiatać przestrzeń.

Zgadzam się z Hanią
Pod warunkiem, że później "Jan" i "Marysia" przyjdą, zapakują te sterty liści w wory albo na taczki, wywiozą lub wyniosą i odstawią grabki na miejsce

Zgadzam się z Hanią
Pod warunkiem, że później "Jan" i "Marysia" przyjdą, zapakują te sterty liści w wory albo na taczki, wywiozą lub wyniosą i odstawią grabki na miejsce

Przed ostatnim weekendem kosiarkowanie liści szło nieźle. Tylko te moje kupki liści są wielkie, więc migiem to jednak nie było.
Niestety gdy popadało i zrobiło się mokro, kosiarkowanie liści prowadzi do oblepienia ziemią przestrzeni wokół noża i trzeba przerywać pracę, żeby tę ziemię wygrzebywać.
Trudno mi pojąć jak to się dzieje, że przyklejona jest prawie sama ziemia, a nie ziemia z liśćmi.

Jan i Marysia są zbędni. Na kupki zagrabionych liści najeżdżam wyżej uniesioną kosiarką. Rozdrobnione liście zmniejszają swoją objętość i zawartość kosza ląduje w kompostowniku. Idzie migusiem. Nie mam u siebie dębów i orzechów włoskich. Z ich liśćmi byłoby więcej pracy.

Kwitnąco wyglądają Twoje donice