U mnie takie zielone jak zrywałam to dojrzewały powoli sukcesywnie. Zerwane w październiku/listopadzie to ostatnie w styczniu jadłam.

Myślałam, że przygięłaś pęd i zasypałaś obok krzewu, a ona już w doniczce. Mam podjechać po nią? A może Ty masz ochotę zobaczyć moje ogrodowe pobojowisko w trakcie zakładania?

Ano nie ma, ostatnio mi nie do ogrodu zupełnie, z różnych względów. Okopałam się w niechęci do fotek, szczególnie do wstawiania i tak trwam.

Hortensje piękne, wszystkie. I te od Mirki i te wołyńskie też. I te od pana, francuskie również. Ja jestem hortensjowa więc szczególnie na te krzewy zwracam uwagę i podziwiam. Ale wszystkie inne, wiosenne i późniejsze roślinki również zachwycają.

Basiu, Astilboides tabularis to bardzo okazała bylina. W sprzyjających warunkach osiąga ponad metr wysokości, a średnica liści może osiągać 70 cm. Tylko raz, na innym stanowisku był u mnie tak okazały. Mam go w kilku miejscach, ale teraz rośnie gorzej. Potrzebuje sporo wilgoci, cienia/półcienia, no i cierpi bardzo od przymrozków wiosennych. Łatwiejsza w uprawie jest tarczownica.
Chyba obie lubimy rośliny o dużych liściach, jak np. rabarbar dłoniasty

Dziękuję Basiu za pochwały Hortensje ogrodowe nigdy mi się nie udawały, próbowałam dwa, trzy razy. Uparłam się, kiedy zachwyciłam się nimi u Mirki. Za wyjątkiem francuskiej i dwóch dużych sadzonek darowanych przez Mirkę, wszystkie ukorzeniłam z pędów. To dla mnie bardzo duża satysfakcja, fakt, trochę pomogły mi w tym łagodne zimy. I Mirka, z radami na 'wyniebieszczanie'