87

RODZINA: JASKROWATE- RANUNCULACEAE 
Miłek wiosenny- Adonis vernalis L.

Należy do rodziny Jaskrowatych- Ranunculaceae. Jest wieloletnią byliną 15-40 cm. wysoką, o wzniesionej, pojedynczej lub słabo rozgałęzionej i bardzo gęsto ulistnionej łodydze. Wytwarza trwałe kłącze- organ podziemny. Jest niewielką rośliną natomiast system korzeniowy osiąga ok. 3 metry.
Liście siedzące, potrójnie lub wielokrotnie pierzastosieczne, o równowąskich odcinkach.
Kwiaty pojedyncze, duże (do 8cm. średnicy-przepiękne i z tego powodu bardzo ozdobne), wyrastające na szczycie łodygi, barwy złotożółtej. Zbudowane z 5 działek kielicha, 10-20 płatków, ułożonych w kilku rzędach oraz licznych pręcików i słupków.
Owocostan podobny jest do jeżyny; pojedyncze niełupki mają haczykowaty dziobek.
Kiedy kwitną (kwiecień- maj) pozyskiwany jest surowiec

Występuje w południowo-wschodniej i środkowej Europie po Olandię i Gotlandię (wyspy duńskie). W Polsce występuje dość rzadko na niżu południowym oraz, sporadycznie, w Poznańskiem i na Pomorzu i jest pod ścisłą ochroną (nie można pozyskiwać surowca ze stanowisk naturalnych a jedynie z plantacji, gdzie uprawiany jest w celach farmaceutycznych); powszechnie za to uprawiany jest w ogrodach ozdobnych.
Rośnie na glebach wapiennych i stanowiskach słonecznych (jest rośliną trującą i chronioną).
W celach leczniczych używa się ziela Miłka wiosennego (Herba Adonidis vernalis), zbieranego w czasie kwitnienia rośliny i suszonego w temp.50-60 stopni (pozyskiwanie glikozydów nasercowych).
Ziele zawiera liczne kardenolidowe glikozydy nasercowe. To podstawowe składniki surowca np. adonitoksyna, cymaryna, pochodne strofantydyny; a także flawonoidy.
Używa się go głównie przy chorobach serca, ma także działanie uspokajające i moczopędne.
Stosowany jest przy zwiększaniu siły skurczu mięśnia sercowego.
Preparaty z Miłka zwiększają pojemność wyrzutową serca i nieznacznie zwalniają tętno, dlatego działają szybko i słabo kumulują się w organizmie.

Wyciągi alkoholowe z ziela Miłka stosuje się przy niewydolności serca i obrzęku na tle krążeniowym.
Rozmnaża się przez podział kłączy sadzonych w rozstawie 30x30 cm.(rozmnażać można go na wiosnę albo w jesieni). Występuje jako roślina wieloletnia i na jednym miejscu uprawiany może być ok. 10 lat.

"choruję" na Adonisa

RODZINA: JASKROWATE- RANUNCULACEAE
Ostróżeczka polna- Consolida regalis S.F. Gray syn.: Delphinium consolida

Ostróżeczka polna jest rośliną jednoroczną. Wykształca rozgałęzioną łodygę 20-70cm. wysoką.
Liście są potrójnie 3-sieczne, o odcinkach równowąskich.
Kwiaty niebieskie lub różowoniebieskie z długą, prostą ostrogą, zebrane w rozgałęzione i rozpierzchłe kwiatostany.
Owocem jest spłaszczony mieszek.
Kwitnie od czerwca do września.
W Polsce występuje pospolicie na całym niżu. Rośnie najczęściej w zbożach jako chwast.
Jest rośliną trującą.

Surowcem leczniczym jest ziele (Herba Consolidae), które zbiera się w okresie kwitnienia; oraz kwiat (Flos Consolidae).
Ziele i kwiat zawierają alkaloidy i saponiny. W medycynie ludowej i w weterynarii ziele stosowano jako lek przeciw pasożytom zewnętrznym. Może powodować podrażnienia skóry.

RODZINA: JASKROWATE- RANUNCULACEAE
Ziarnopłon wiosenny- Ficaria verna Huds.

Ziarnopłon wiosenny jest roślina wieloletnią dochodzącą do 25cm. wysokości. Ma korzeniowe bulwki, z których wyrasta pojedyncza lub rozgałęziona podnosząca się łodyga.
Liście są skrętoległe, okrągłosercowate, z wierzchu lśniące i jakby tłuste. W pachwinach liści wykształcają się małe białe bulwki służące do rozmnażania wegetatywnego.
Kwiaty są barwy żółtej i mają 3 działki kielicha i 8-12 płatków.
Owocem jest omszona niełupka.
Kwitnie od marca do maja.
W Polsce występuje pospolicie na obszarze całego kraju. Rośnie na wilgotnych łąkach, w zaroślach i w lasach. Jest rośliną trującą.

W celach leczniczych zbiera się ziele ziarnopłonu (Herba Ficariae), które suszy się w miejscu przewiewnym i zacienionym.
Surowiec zawiera alkaloidy, garbniki oraz duże ilości witaminy C. Niektórzy autorzy uważają, że młode liście nie mają substancji toksycznych i mogą być wykorzystywane jako źródło witaminy C. Medycyna ludowa niektórych krajów stosuje ziele zewnętrznie przy leczeniu hemoroidów i brodawek.

tyna napisał(a)

"choruję" na Adonisa

nie znam tejże choroby ....jakie są objawy, co boli jak się na nia zapadnie?

te bulwki u ziarnopłonu, to podobnie jak u lilii, tak?

RODZINA: JASKROWATE- RANUNCULACEAE
Przylaszczka pospolita- Hepatica nobilis Schreb. syn.: Hepatica triloba

Przylaszczka pospolita jest rośliną trwałą, dorastającą do 20cm. wysokości. Z krótkiego, ciemnobrązowego, podziemnego kłącza wyrastają wczesną wiosną jednokwiatowe pędy kwiatonośne, a po ich przekwitnieniu długogonkowe liście.
Są one 3-klapowe i u nasady sercowate. Nazwa łacińska rośliny powstała od charakterystycznego kształtu liści (hepar- wątroba
Okwiat złożony jest z 6-10 niebieskoliliowych listków. Pod okwiatem występują trzy jajowate listki tworząc fałszywy kielich.
Owocem są podłużne omszone niełupki.).
Kwitnie w marcu i kwietniu.
W Polsce występuje na całym niżu w cienistych lasach i zaroślach.

Do celów leczniczych zbiera się młode liście bez ogonków i suszy w miejscu suchym i przewiewnym, otrzymując surowiec Folium Hepaticae.
Zawiera on saponiny, garbniki i glikozyd hepatrilobin. W medycynie ludowej używa się liści przylaszczki pospolitej jako środka moczopędnego i przy niektórych schorzeniach woreczka żółciowego.

Emilianoparmezano napisał(a)



"choruję" na Adonisa

nie znam tejże choroby ....jakie są objawy, co boli jak się na nia zapadnie?

no piękny jest i tyle....
oczy bolą, tak patrzeć na niego...

tyna napisał(a)

te bulwki u ziarnopłonu, to podobnie jak u lilii, tak?

bardziej takie