Przepiękne obrazki pokazałaś Cudownie móc być w takich miejscach. To najlepsza terapia po całym tygodniu ciężkiej pracy Jaka ta nasza Polska piękna Wcale nie trzeba jechać daleko, żeby coś ciekawego zobaczyć

asc napisał(a)

Papug czy nie .. kolory dobrał cudnie
Super że terapeutycznie się zrelaksowałaś....
A teraz odnośnie cebulek od Matki Teresy... jakie by nie były kolory... tak własnie terapeutycznie cieszą I nie jest to na pewno twój ulubiony kolor..... ale papug ciesz jak mało co ...... a wiosna takie terapeutyczne ogniste kolory.... daja czadu.... wiec ja cały rząd na kilka metrów tylko w żółto-czerwonych kolorach machnęłam..... a krokusy jakie bozia dała.. czyli mikst..bo najtaniej Wiosna o tym zapomnę... i te najtaniej będzie oznaczało najwięcej

O matko..toć ja tylko o śniadaniu siedzę. .lecę coś zjeść... a łapki tak bolą, że chyba sobie nawet kanapki nie mam siły zrobić... ale tojeść orszelinowatą wyciągnęłam na światło dzienne... wszystkie zawalidrogi do pokazania jej urody wyciepałam .... korzenie na śmietnik.... cały kubeł wielki zapełniłam.... a badyle do ogniska.. które M rozpalił..bo jednoroczne też poszły w niebiosa... i kilka taczek innego dobra... do kupy chyba z 10 taczek..... a może i więcej... Gdzie się to wszystko u mnie mieści..... pojęcia nie mam..



wow ! no to jest to tylko czy aby za dużo dookoła kuracjuszy się nie pałęta.....
ja lubię spokój i ciszę (stąd moja miłość do morza POZA sezonem), a ogródeczek można wyprowadzić jak ta lala

no właśnie idealnie na uboczu jakby o ile park ma ubocze ... na granicy starego i nowego ... do starego osobisty mostek ... ja nienormalna jakas jestem bo fotki nie zrobiłam ...

morze ... bezkres perspektywy ... ten jod w powietrzu i spokój wody to lubieżnie nieskromna rozkosz duszy





wow ! no to jest to tylko czy aby za dużo dookoła kuracjuszy się nie pałęta.....
ja lubię spokój i ciszę (stąd moja miłość do morza POZA sezonem), a ogródeczek można wyprowadzić jak ta lala

no właśnie idealnie na uboczu jakby o ile park ma ubocze ... na granicy starego i nowego ... do starego osobisty mostek ... ja nienormalna jakas jestem bo fotki nie zrobiłam ...

morze ... bezkres perspektywy ... ten jod w powietrzu i spokój wody to lubieżnie nieskromna rozkosz duszy

no wiesz Iza, skoro przeszłaś, to co fotki miałaś strzelać
a takie ubocze...mostek...cisza...... eh marzenie !

a tej rozkoszy brak mi ostatnio, więc chyba się w auto zapakuję i pojadę.... rodzice przed chwilą mówili, ze spacerowali dzisiaj plażą, PUSTĄ, zapomnianą..... dla mnie najcudowniejszą !

kolory jesieni w buskim parku to istne szaleństwo ... jesień i jej odcienie ... zupełnie inaczej niż na moim tarasie gdzie różyczka the fairy ciągle dominuje i nawet winobluszcz się nie przebarwił jak w poprzednich latach ... nie wiem kompleksy ??? ma chłopak czy jak ...

w każdym razie jesienna gra świateł w starej części parku gdzie promienie słońca przenikały przez obszerne korony drzew gdzieś tam baaardzo wysoko to widok za jaki można zapłacić małym rypnięciem ... rypłam bo trudno nie rypnąć jak się idzie z łbem w chmurach i traci się poczucie rzeczywistości ... to trudna wyprawa bo nad bajorkiem tak zapamiętale chciałam te nietowarzyskie kaczuchy złapać w kadr, że mokasynka umoczyłam ... a i tak siem cieszyłam, że nie zazyłam kąpieli ... no z uwagi na słynące z siarkowej mocy buskie wody może i terapeutycznie by było ale jednak to koniec października