I ja też mam sentyment do wierzb. W mieście, z którego pochodzę, mieszkaliśmy w blokach przy samym parku. Ten park drzewami obsadzili sami mieszkańcy, w czasie kiedyś popularnych prac społecznych. Do dziś lubię oglądać czarno-białe zdjęcia z młodości moich rodziców jak na wieeeeeeelkim pustym placu sadzili maciupeńkie drzewka, które już w czasach mojego dzieciństwa były wielkimi drzewami.

Za torami, za mostkiem, rosły dwie wielkie wierzby płaczące- soliterowe. Miały przepiękne, niskie, grube, powyginane konary. I na tych konarach przesiedziałam pół dzieciństwa. Najcudowniejsze były okresy letnie, kiedy wszystkie konary skrywały się za długimi, wijącymi się na wietrze gałązkami z liśćmi. Nawet nie było widać, że ktoś jest w środku. Pamiętam zapach tych wierzb, świeżo skoszonej trawy, stokrotek i koniczyny...i tę beztroskę, i słońce....i poczucie, że świat należy do mnie....

Ech....

Jak moi poprzednicy z zapartym tchem przeczytałam o Twojej francuskiej przygodzie – trudnych początkach, tęsknocie, remoncie domu, zagospodarowywaniu ogrodu. Myślę, że warto było pomęczyć się – efekty rewelacyjne. Uwielbiam domy z kamienia. Byłam kilka razy we Francji i najbardziej urzekły mnie małe ukwiecone miasteczka z kamiennymi domami.
Twoja historia przypomina mi dwie książki –„Pod słońcem Toskanii” Frances Mayes i „Rok w Prowansji” Petera Mayle. Szczególnie ta druga opisuje o Angliku, który przeniósł się do Francji. Powinnaś opisać swoją historię, zwłaszcza że masz dar do pisania. Fani Ogrodowiska będą pierwszymi czytelnikami.
Życzę Ci dużo szczęścia w Twoim nowym kraju i domku i wytrwałości w dążeniu do celu.

Betysiu gdzie jesteś? najpierw mnie uzależniłas a teraz zniknęłaś

Prawie jakbym była we Francji - tak się poczułam czytając Twoje opowieści.
Szybko się rozrósł ten wątek, ale wcale się nie dziwię. I od razu się przyznam, że czytałam wybiórczo, czyli głównie Twoją powieść w odcinkach.
Pozdrawiam

Witajcie Kochani...!!!
troszke mnie nie bylo...hmm, tak jak pisalam wczesniej mezus zaplanowal niemal caly weekend i bylo cudnie... a potem...zlosliwosc rzeczy martwych ... problemy z komputerem ale juz jestem i mam dla Was kilka zdjec , ktore powinny Wam sie spodobac i oddac moje ulubione klimaty...
a wiec zapraszam do spacerowania razem ze mna , tam...gdzie lubie ....







i troszke zmieniamy klimaty..ale tu juz byliscie ze mna wczesniej ...







a na koniec jeden z przezentow od M na urodzinki....laweczk...sam robil, oczywiscie w moim ulubionym kolorze !!!!!!!

Ewo, Weroniko,Aniu, Gosiu, Aldonaz, Dasiu, Agnieszko, Danusiu, Marysiu, Abiko ( Agnieszko ) Siaaska i wszystkim, ktorzy mnie odwiedzali podczas mojej nieobecnosci i nawet "zatesknili" oj Danusiu ...co mnie bardzo wzruszylo z calego serca dziekuje, za cieple slowa, pelne zyczyliwosci, za kwiatuszki... jestescie cudowne !!!!!
caluje goraco

betysia napisał(a)

Witajcie Kochani...!!!
troszke mnie nie bylo...hmm, tak jak pisalam wczesniej mezus zaplanowal niemal caly weekend i bylo cudnie... a potem...zlosliwosc rzeczy martwych ... problemy z komputerem ale juz jestem i mam dla Was kilka zdjec , ktore powinny Wam sie spodobac i oddac moje ulubione klimaty...
a wiec zapraszam do spacerowania razem ze mna , tam...gdzie lubie ....





Beatko piękne miejsce i ławeczka śliczna

Betysiu,widać tworzycie z M wspaniałą rodzinkę

Co to za cudowne miejsce nam pokazałaś?

Ha ha ha też jestem ciekawa gdzie to? i co to ?

Piękne miejsca ławeczka cudna i jeszcze przesyłam najserdeczniejsze życzenia urodzinowe - spełnienia marzeń