Takiego gadulstwa jak najwięcej poproszę. Za miłe słowa dziękuję.

Wiem, że jestem w gorącej wodzie kąpana. Wszystko chcę, tak jak piszesz na wczoraj. Dziewczyny się ze mnie śmieją, że do pionu trzeba mnie stawiać, a ja po prostu realistką jestem i wiem, że ogrom pracy przede mną - to mnie z jednej strony przeraża, ale z drugiej rajcuje. Okoliczności zewnętrzne spowolniają oczywiście moje działania (finanse przede wszystkim, ale i brak czasu). Jak widzisz brak ogrodzenia, a ja już ramę ogrodu widzę oczyma wyobraźni, nie mówiąc o tych innych pięknych roślinach. Wszyscy mnie cudownie motywują, żeby myśleć całościowo, rabaty wytyczać, a ja jak zrobię ogrodzenie na wiosnę i tuje czy świerki posadzę wokół to pewnie będzie wszystko. Ale racja, lepiej zaplanować zawczasu no bo przecież teraz wymyśliłam sad i warzywnik, to już muszę wiedzieć gdzie i jak. Napewno będę mogła rabatę na tyłach zrobić i może jeszcze pod wykuszem i to mi już da ogrom radości. Te kilka tujek i krzaczków, które teraz rosną tak mi humor poprawiają. Codziennie jak wstaję to pierwsza rzecz - wyglądam przez okno, patrzę i żyć się chce. Cały sens życia odnajduję teraz w kreacji mojego ogrodu. A temat kotków, to na następny post, bo zaraz książkę napiszę.

Ide koty karmic i grujecznika rozbierac, bo mi się zaparzy biedaczyna.

Dajana to cudowne, że Ty też zwierzęta kochasz. Ja ostatnio odkryłam kwintesencję szczęścia - jak się człowiek umorduje w odgrodzie (wystarczy liście zagrabić ha, ha), usiądzie na tarasie, buzie do słonka zwróci i jak kot mu na kolana wskoczy i mruczy. Takie głaskanie mruczącego kota to magia jakaś. Ja nigdy za kotami nie przepadałam. Zawsze myślałam, że psa wezmę jak dom będę miała, a tu kotka przyszła jakaś pewnego mroźnego dnia i juz podbiła moje serce. Siedziała cały dzień na zewnętrznym parapecie w kuchni i nam do talerzy zaglądała. Miauczała terrorystka jakby ją ktoś ze skóry obdzierał, jak była głodna. Nie raz musiałam od stołu wstać, żeby kotce dać jeść. Zaczęłam ją karmić codziennie, kawalerów ganiać (bezskutecznie), małe urodzone w żółtym budyneczku sąsiadów dokarmiać, leczyć ją później bo jej ktoś krzywdę zrobił. A rozumiałam ją i czułam jej zmartwienia na odległość - telepatycznie. Teraz są u nas dwa: mama i jej synek. Ona jest bardziej niezależna, chyba czasami chodzi do swoich prawowitych właścicieli, ale mały jest uzależniony od nas - lubi głaskanie i pieszczoty. Mają na dworze wypasioną ocieploną budę. I życia sobie nie wyobrażam bez nich.

Zwierzęta potrafią wyczuć ludzi. Koty podobno zawsze wybierają sobie jednego właściciela. Poczuły, że możesz być dobrą osobą i się do Ciebie przywiązały. Ja sobie nie wyobrażam życia bez zwierząt

Viola podczytuję i się u uśmiecham
Jak bym siebie na początki widziała ....niezdecydowana i wręcz zdesperowana
Po zimie nie tylko Twój gród się zmieni ,ale Ty też ...zobaczysz

Ha, ha dzieki : ) Bo chyba na lepsze?

wymyśliłam taki banał ciemne plamy to rabaty na grządki, kompostownik przeniosłam w prawy róg działki, bezsensem jest nosić kompost przez całą jej szerokość a tak będzie pod ręką, poza tym u sąsiada też widzę brzozy więc "teoria z brzozami" jest spełniona wokół warzywek przyszedł mi do głowy pomysł z założeniem rabaty angielskiej, róże, byliny itd. Świetny artykuł na ten temat znajdziesz na głównej stronie. To wyższa półka ale normalna bylinówka też będzie pięknie wyglądać i będzie się zmieniać wraz z kwitnieniem różnych kwiatów. Temat kompostownika będziesz mieć z głowy i cały lewy róg działki na leniuchowanie - obracasz moje wcześniejsze wypociny rysunkowe i masz gotowca I to na tyle wywodów Pozdrówka

Violu, zerknij sobie tutaj, jak zwykły warzywniak może pięknie wyglądać

http://www.ogrodowisko.pl/watek/2866-wizytowka-warzywniak

już podsyłałam pytanie tylko czy Viola czytała

Agawita napisał(a)

już podsyłałam pytanie tylko czy Viola czytała

a to wybacz, przeoczyłam