Kiedy rozpoczynaliśmy budowę sąsiednia działka była na sprzedaż. Nie mieliśmy pojęcia, co tam wybudują. Po postawieniu ścian dokładnie sprawdzałam, co widzę przez otwory okienne i odpowiednio do zastanej sytuacji planowałam nasadzenia. Nie przewidziałam, że budynek obok będzie miał taras w naszą stronę. Z logiki mi wychodziło, że powinien on być po innej stronie. Przez swoje okno tarasowe na początku dokładnie widziałam, co sąsiad je i w co jest ubrany. Mus było to zmienić. Stąd też pojawiły się tam serby i daglezja. Latem dochodzi klon ginnala. Innego wyjścia nie było, bo na ścianie z tarasem jest też balkon.
Moi sąsiedzi są w wieku moich dzieci. Mają skłonność do stadnego życia, z którego ja już wyrosłam. Z racji odległości nie da się nie słyszeć rozmów, krzyków dzieci i małżeńskich kłótni. Ale i tak jest lepiej niż w bloku, gdzie wieczorne czytanie zakłócało bujne życie erotyczne sąsiadki.

Generalnie, ludzie lubią stadne życie, a dla mnie jest zupełnie niezrozumiałe, że nie chcą dać sobie przestrzeni..życie czyimś życiem jest chyba w modzie, dla mnie jest to dość paskudne i mam z tym problem..

Co innego umiłowanie stadnego życia a co innego umiłowanie życia życiem innych... Przy czym jedno i drugie może być upierdliwe...

Co innego umiłowanie stadnego życia a co innego umiłowanie życia życiem innych... Przy czym jedno i drugie może być upierdliwe...

Generalnie, ludzie lubią stadne życie, a dla mnie jest zupełnie niezrozumiałe, że nie chcą dać sobie przestrzeni..życie czyimś życiem jest chyba w modzie, dla mnie jest to dość paskudne i mam z tym problem..

To jest mój ideał stworzyć ogród - prawie "samograj" gdzie będę mogła znaleźć wytchnienie, a przyroda będzie się panoszyć i zaspakajać moje zmysły...

Kasiu, czasem mi się wydaje, że spora część ludzi nie bardzo wie, co ze sobą zrobić. Nie mają żadnych pasji ani zainteresowań. Popołudnio-wieczorna impreza zwalnia ich z myślenia, co ze sobą zrobić. Nie mam nic przeciwko okazjonalnym spotkaniom, ale
statystyczny rodzic rozmawia ze swoim dzieckiem kilka minut dziennie. Tego cudzego życia wcale nie jestem ciekawa. Ono samo do mnie włazi...akustycznie.



Każdy z nas jest inny, inne ma potrzeby. Stadna nigdy nie byłam. Uwielbiam rozmowy, ale raczej w niewielkim gronie. Chaos i zgiełk nieco mnie przeraża.

Samograja nie udało mi się osiągnąć, bo w sezonie trzeba wycinać to, co przekwitło, ale zdecydowanie od późnej wiosny do jesieni ogród pozwala na wypoczynek bez presji, że coś koniecznie trzeba.

W skrzyni tak. Gdyby miały być spadki temperatur, to miej w pogotowiu włókninę.
Z marchewką tez można by spróbować.