Przeczytałam. Nie głupie

Wiosna w pełni
Hania zajrzyj do mnie proszę, mam pytanie o palikowanie drzewek.

galgAsia napisał(a)

Przeczytałam. Nie głupie

Bardzo cenię panią Golec. Czytam zawsze wywiady z nią w Wysokich Obcasach. Mądra kobieta.

antracyt napisał(a)

Wiosna w pełni
Hania zajrzyj do mnie proszę, mam pytanie o palikowanie drzewek.

Byłam, napisałam o swoich doświadczeniach.

galgAsia napisał(a)

Przeczytałam. Nie głupie

Zdecydowanie, osoby o przewadze cech introwerycznych oraz te bardziej racjonalne niż emocjonalne łatwiej radzą sobie w tej nowej rzeczywistości. Np. ja nie odczuwam tej izolacji jako przykrej, nie brakuje mi tak bardzo spotkań z ludźmi, wyjść i gwaru. Bardziej denerwuje mnie sam fakt ograniczenia mojej wolności np. tego, że nie mogę tak zupełnie swobodnie wyskoczyć po obornik i ziemię do ogrodu. Nie nudzę się w domu, ba, wręcz nie mam wystarczająco dużo czasu by przeczytać wszystkie książki czy obejrzeć wszystkie filmy. Fakt, dużo czasu zabiera mi ogród i rozumiem, że ludzie w blokach odczuwają tę sytuację jako dużo bardziej przykrą.

mrokasia napisał(a)

Zdecydowanie, osoby o przewadze cech introwerycznych oraz te bardziej racjonalne niż emocjonalne łatwiej radzą sobie w tej nowej rzeczywistości. Np. ja nie odczuwam tej izolacji jako przykrej, nie brakuje mi tak bardzo spotkań z ludźmi, wyjść i gwaru. Bardziej denerwuje mnie sam fakt ograniczenia mojej wolności np. tego, że nie mogę tak zupełnie swobodnie wyskoczyć po obornik i ziemię do ogrodu. Nie nudzę się w domu, ba, wręcz nie mam wystarczająco dużo czasu by przeczytać wszystkie książki czy obejrzeć wszystkie filmy. Fakt, dużo czasu zabiera mi ogród i rozumiem, że ludzie w blokach odczuwają tę sytuację jako dużo bardziej przykrą.

Podpisuję się pod tym obiema ręcami

Kasiu, ludzie rzeczywiście reagują różnie. Ale to chyba w mniejszym stopniu zależy od miejsca zamieszkania, a bardziej od tego, w jakim stopniu dotknęły ich te zawirowania.
Jedni już utracili pracę, inni pracują w warunkach zagrażających życiu, jedni są bezdzietni, inni z kupą dzieci na głowie, zdalną nauką i pracą. Jedni wciąż myślą, że nic się nie zmieni i wszystko wróci do normy.
Jak trudno teraz uwierzyć w to, że jeszcze nieco ponad miesiąc temu żyliśmy sobie w błogim spokoju, że to jakiś chiński problem, który nas nie dotyczy.
To bardzo trudny czas. Taka mgła, z której nie wiadomo, co się wyłoni. Może dlatego to takie straszne.
Nie wiem jak Tobie, ale mnie zdarzało się myśleć, że mam swoje życie pod kontrolą. Że ono jest w miarę przewidywalne, poukładane. Za tydzień to, za miesiąc to, za rok to. Teraz myślę o kolejnym dniu. Może za jakiś czas poszerzę zakres do tygodnia.

Tu chyba niekoniecznie chodzi o stopień dotknięcia przez te zawirowania. Bardziej o umiejętność szybkiego przystosowania się do trudnej i nieprzewidywalnej przyszłości, ale także o umiejętność zrezygnowania z własnych przyzwyczajeń, przyjemności i własnego ego.

W ostatnich 2 latach, kiedy rekrutowaliśmy ludzi do pracy, obserwowałam że ludzie mają bardzo wygórowane oczekiwania. I chociaż to przykre, to to co się teraz dzieje na zewnątrz chyba musiało nastąpić w takiej czy innej formie. I nie chodzi mi o to, żeby komuś dopiec lub cieszyć się z czyjegoś nieszczęścia, bo sama mam z tyłu głowy, że mogę za kilka miesięcy mieć wynagrodzenie niższe o połowę, ale o proces przemyślenia i przewartościowania wielu stron życia.

Nie jestem szczęśliwa, że mam teraz ograniczoną wolność (z Mamą tylko rozmawiam telefonicznie, nie widziałyśmy się od 4 tygodni a mieszkamy 3 km od siebie). Ale muszę wybierać to, co mniej szkodzi mojej rodzinie i najbliższym, często kosztem moich wieloletnich wygodnickich przyzwyczajeń.


P.S. I wcale nie jestem z tego zadowolona, ale włosy muszę farbować w domu, czego nie robiłam od 30 lat.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Taka mgła, z której nie wiadomo, co się wyłoni. Może dlatego to takie straszne.

Nie mogłaś tego lepiej ująć, Haniu.

Mam wrażenie, że śnię jakiś dziwny, ciężki sen.

Helen napisał(a)

Tu chyba niekoniecznie chodzi o stopień dotknięcia przez te zawirowania. Bardziej o umiejętność szybkiego przystosowania się do trudnej i nieprzewidywalnej przyszłości, ale także o umiejętność zrezygnowania z własnych przyzwyczajeń, przyjemności i własnego ego.

Szybkie przystosowanie do nowych okoliczności jest możliwe pod pewnymi warunkami. Masz dach nad głową, środki na opłacenie mediów i zakup jedzenia.
Statystycznie w Polsce ludzie mają oszczędności w wysokości jednomiesięcznych dochodów. Jeśli uwzględnimy fakt, że statystyka jest najbardziej kłamliwą dyscypliną naukową, to większość nie posiada oszczędności.
Spadek dochodów z poziomu kilku tysięcy, nawet o połowę, to trochę inna sytuacja niż całkowity spadek dochodów z poziomu umowy śmieciowej lub pracy minimalnej.
Te potencjalne 2 mln bezrobotnych jednak trwoży.
Jedni zamienią Costa del Sol na Costa del Balkon lub Costa del Taras, a inni będą się zastanawiać, czy mają na jeden posiłek dziennie.
Przepraszam, jeśli mnie poniosło.
Sejm ma się zająć ustawą o całkowitym zakazie aborcji. Teraz. Nóż mi się w kieszeni otwiera.