Nie do wiary, że muchomorek wywołał tak obszerną dyskusję na tym wątku. Temat poruszony kilka dni temu potraktowałam jako ciekawostkę i nie przypuszczałabym, że przejdzie do etapu naukowych badań i przytaczania artykułów.
W sumie to ciekawe, że na tym forum ostatnio coraz częściej spotykam się z tak poważnymi rozmowami wywołanymi przez jedno zdanie które zostało zapewne wypowiedziane nie przypuszczając, że taką intensywną dyskusję wywoła
Ja zwykle na takie nowinki reaguję uśmiechem i bezdźwięcznym Hmm… potem sobie myślę - ciekawe

Czemu takie jedno stwierdzenie wywołuje chęć poważnych dyskusji?
Czemu aż tak bardzo potrzebujemy naukowych potwierdzeń ludzkiego postępowania bo nie wystarcza nam już to, że taka praktyka jest stosowana od pokoleń?

Mentalność człowieka bardzo się zmienia i coraz więcej wśród nas naukowców którzy nie wierzą w coś czego nie da się dotknąć/udowodnić i żeby w coś uwierzyli potrzebują dowodów, dowodów i jeszcze raz dowodów

A może tu o to chodzi bo…
Jedna wzmianka między zdaniowa i człowiek nie potrafi się po prostu uśmiechnąć tylko wyciąga temat na tapetę czyniąc z tego życiową okazję do udowodnienia „patrzcie ja to zauważyłam” lub „patrzcie ile o tym wiem”.

Człowiek jest dziwny i dziwne intencje nim kierują często dla mnie nie zrozumiałymi

O ciekawe Judith, pozwolisz że pociągnę temat, dlaczego nie lubisz lasu?

Aniu, a ja nie rozumiem tego, czemu Cię dziwi dyskusja. Warto pobudzać szare komórki. Tak myślę. Wiara i niewiara- nie podejmuję się rozwijać tematu; dla mnie byłoby to wchodzenie w strefę cudzej intymności.
No i jakoś jeszcze w tle błąka mi się ta nieszczęsna Anielka, którą wsadzono na trzy zdrowaśki do pieca, bo wierzono, że takie wygrzanie ją uleczy. Nie mogę się wypowiadać za wszystkich uczestników dyskusji, ale osobiście interesuje mnie to, czym zajmują się naukowcy. To najzwyczajniej jest ciekawe.

Już doczytałam przy okazji nowy ogród zobaczyłam

Wafel napisał(a)

O ciekawe Judith, pozwolisz że pociągnę temat, dlaczego nie lubisz lasu?

Powiem coś strasznego tu na O. - ja ogólnie nie lubię bliskości natury . Te wszystkie stworzonka, robale (w tym kleszcze), które tylko czyhają, by mnie dopaść , te rośliny, które są tak blisko.
Po lesie poruszam się tylko wyznaczonymi drogami/ścieżkami. Nigdy nie wchodzę głębiej w las .

I wszystko jasne, każdy ma swoje demony
Kiedyś bardzo mnie zaskoczyła koleżanka, która przyznała że brzydzi się ptaków, przerażają ją zwłaszcza gołębie.
Judit, to po ogrodzie latasz pewnie z rękawicami po łokcie, ja się trochę leczę w ogrodzie z robakowych fobii, pająk przy ręce schowanej w gumową rękawicę już mnie tak nie paraliżuje jak kiedyś

Mnie właśnie ciekawi że ludzie każdy drobiazg wyniosą do rozmiaru sprawy życiowej

Bo życie jest sumą drobiazgów. Sprawy wielkiego kalibru to raczej wyjątek niż zasada.
Czasem w niektórych wątkach toczą się wielostronicowe dyskusje, czy posadzić tę czy inną roślinę, a tu trafiła się dyskusja o tym, czy można bezpiecznie jeść muchomory. Nie widzę jakościowej różnicy między tymi problemami. W efekcie każdy i tak dokona samodzielnego wyboru.

Ja lubię rozmowy,dyskusje i wymianę poglądów na ciekawy dla mnie temat. Konflikt poglądowy jest konstruktywny, przynosi nowe rozwiązania, rozwija i sprawia, że poszerzasz doświadczenie.

Mam podobnie Asiu, dlatego bardzo sobie cenię pojawiające się czasem dyskusje wykraczające poza tematy roślinne.