To nie kwestia umiejętności, ale ograniczeń wynikających z zasobności gleby. U mnie w zasadzie wszystko co posadzę rośnie bez jakiś większych starań z mojej strony. Nie muszę zaprawiać dołów ani pilnować podlewania. W zasadzie wszystko rośnie jak na drożdżach. U Ciebie jest inaczej. U mnie nie ma wysokich drzew w centrum ogrodu. Sam charakter rabat jest taki, że cokolwiek tam wsadzałam to pasowało do reszty. Wyszedł taki z lekka kontrolowany chaos. U Ciebie nasadzenia są bardziej uporządkowane. Jest inaczej, ale równie pięknie. Nie narzekaj, bo grzeszysz.

U mnie epimedia kiepsko rosną pod krzewami. Glina nie jest chyba ich ulubioną glebą.
W suchym cieniu najlepiej sobie radzą funkie, brunnery, bergenie sercolistne, miodunka i fiołki. Gdyby w pierwszym/ drugim roku od czasu do czasu podlewać, to poradzi sobie runianka. Jej zaletą jest to, że jest zimozielona.

Irysy najlepiej dzielić w lipcu/sierpniu. Ścina się im liście na wysokości 20-30 cm od ziemi. Podważa lekko bryłę korzeniową i odcina ostrym nożem bulwę z korzonkami. A potem wsadza się w miejsce docelowe. Bujnie zakwitają w 3-4 roku od posadzenia.

A potem kwitnienie jest gorsze??? I trzeba dzielić wtedy?

Haniu, warzywnik wzorcowy, podziwiam. Rabaty ozdobne przepiękne, rośliny bujne, zdrowe, na moich piaskach nigdy się takich nie doczekam. Z drugiej jednak strony praca na lekkich glebach znacznie lżejsza.

Lubię tu zaglądać. Nawet jak się nie odzywam, to jestem.

Przyjęłam do wiadomości ograniczenia. Trudno jednak nie wzdychać do pełnych koloru i kwiecia rabat jak Twoje .

U mnie w zasadzie wszystko co posadzę rośnie bez jakiś większych starań z mojej strony. Nie muszę zaprawiać dołów ani pilnować podlewania. W zasadzie wszystko rośnie jak na drożdżach.