Dziekuje slicznie.
Powiadasz, ze to tylko brak ladnych zdjec
Mysle, ze Ty masz dryg do projektowania wlasnie, ogarniania calosci, ja raczej nie bardzo, wiec chyba to podparcie obrazkowe na razie lepiej sie sprawdzi w moim beznadziejnym przypadku

Łe tam, sarkazm, sarkazmem, ale jak ktoś zielony z ogrodu, to lepiej, żeby się posiłkował Oudolfem, niż sąsiedzkim trawnikiem z trampoliną i tujami .

Akurat zdjęcia z realizacji w jego (tj.: Johna Brooksa) są szczególnie cenne. Bo on powierzchnie projektuje bardzo geometrycznie, natomiast styl nasadzeń ma bardzo swobodny i naturalistyczny. W efekcie, to co na planie wydaje się sztywne i kanciaste, w rzeczywistości jest masą bujnej zieleni lekko tylko ujętą w architektoniczne ramy.

Wychodzą na jaw brudne sekreciki branżowe

Bardzo radykalna propozycja.
Mam wrażenie, że wyczuwam wręcz nutkę sarkazmu

Nie ma nutki. Nie ma sarkazmu. Ja tak robię. Przecież ogrodnictwo to przede wszystkim rzemiosło, artyzm ma drugorzędne znaczenie. Jak jest dobre rzemiosło to artyzm sam się stworzy w ogrodniku, który lubi eksperymentować.

I to samo posadzone w innym ogrodzie nie wygląda tak samo. Więc nie ma co się martwić ogrodowym populizmem.