Robię gnojówkę za gnojówką, część ususzyłam nawet, ale wciąż jest go tyle, że mogłabym wszystkich sąsiadów skrzypem obdzielić.

(...)Pamiętasz, Toszka, moje przerażenie na początku, że tyle trzeba zrobić ręcznie? Ale się dało i teraz absolutnie nie żałuję całej włożonej w to pracy. Żadna maszyna nie zrobi tego lepiej, poznałam każdy m2 swojej ziemi, ostatnie mieszanie z piaskiem to było już "pieszczenie" - ręcznie rozgniatałam bryłki gliny i mieszałam z piaseczkiem...
Chcę pocieszyć wszystkich początkujących, którzy tu zaglądają - kiedy zimą słuchałam rad, wszystko było czystą teorią, abstrakcją, przerażało - nie miałam pojęcia od czego tak naprawdę zacząć, jak kopać itp. Ale jak już zaczyna się pracować z ziemią, wszystko staje się logiczne i intuicyjne.

Elu a co siałaś na poplon?

Jak ślicznie to określiłaś - nic tylko wziąć teraz pędzel i malować!
A swoją drogą zaczyna to wreszcie wyglądać i cieszy coraz bardziej.

... jednak warto truć, pisać i wiercić dziurę w brzuchu każdego początkującego ogrodnika jak ważny jest ten etap...

Cóż... muszę przyznać ze zazdrość mnie trochę zżera
Ale pozostaje mi tylko podglądać co tam zmalujesz

Nawet najbliżsi zauważyli, że wreszcie jestem w swoim żywiole

A pomyśleć, że rok temu miałam tylko zaorać, nawieźć ziemi i sadzić Na szczęście trafiłam do Was i chociaż perspektywa roku bez sadzenia początkowo przygnębiała, to teraz przekonuję się, że cieszy każda praca twórcza - nawet, jeśli to jest tylko praca nad glebą.