poznałam każdy m2 swojej ziemi, ostatnie mieszanie z piaskiem to było już "pieszczenie" - ręcznie rozgniatałam bryłki gliny i mieszałam z piaseczkiem...

Chcę pocieszyć wszystkich początkujących, którzy tu zaglądają - kiedy zimą słuchałam rad, wszystko było czystą teorią, abstrakcją, przerażało - nie miałam pojęcia od czego tak naprawdę zacząć, jak kopać itp. Ale jak już zaczyna się pracować z ziemią, wszystko staje się logiczne i intuicyjne.

Niby dużo, ale jak się rozwiezie po całości, to wcale nie będzie "za dużo".

poznałam każdy m2 swojej ziemi, ostatnie mieszanie z piaskiem to było już "pieszczenie" - ręcznie rozgniatałam bryłki gliny i mieszałam z piaseczkiem...

Chcę pocieszyć wszystkich początkujących, którzy tu zaglądają - kiedy zimą słuchałam rad, wszystko było czystą teorią, abstrakcją, przerażało - nie miałam pojęcia od czego tak naprawdę zacząć, jak kopać itp. Ale jak już zaczyna się pracować z ziemią, wszystko staje się logiczne i intuicyjne.

Och, jak dobrze znam to uczucie. Wspomnienia mnie naszły...

Ja zabrałam trochę skrzypu na gnojówkę. Jest go od groma, a na polu za nami jeszcze więcej
Trzeba walczyć!

Robię gnojówkę za gnojówką, część ususzyłam nawet, ale wciąż jest go tyle, że mogłabym wszystkich sąsiadów skrzypem obdzielić.

I właśnie tak trzeba... głośno mówić, że te tony dobra rozchodzą się po ogrodzie ... że nie będzie za dużo...

Z pokrzywy i żywokostu tez rób i lej w tę ziemię to dobro

Chylę czoła, ja recznie nie dalam rady