Cześć Basiu
Czytam Cię od jakiegoś czasu a dzisiaj postanowiłam się ofocjalnie przywitać bo świetnie się Ciebie czyta
Nie mam ostatnio nastroju na pisanie bo czyszczę smaragdy ( okropna robota ) ale tą dzisiejszą opowieścią wywołałaś uśmiech na mej twarzy
Brawa dla Ciebie, że udało Ci się dyplomatycznie namówić eMa do współpracy! Coś czuję, że i On zapała miłością do ogrodu jak zobaczy efekty Twojej pracy. I tego z całego serca Ci życzę bo jesteś bardzo pracowitą dziewczyną, która poważnie podchodzi do tematu a to się chwali.
Pozdrawiam ciepło i mocno kibicuję!

Jak to nam niewiele do szczęścia potrzeba
Ja istatnio cieszyłam się z kompostu jak dziecko

no wiem, i jedno i drugie Jutro nazbieram świeżego mniszka i zaleję ten mój skarb gnojówkowy

mam jeszcze dużo takiej roślinki z ładniutkimi zielonymi listkami i białymi drobniutkimi kwiatkami, nie znam nazwy ale skoro tego dużo,to znaczy, że po coś tyle tego rośnie, nie? Ciekawość czy nadałoby się też na jakąś gnjóeczkę?hmmm

o tak, te jak widzą stał blisko to od razu współpracują.Gorzej z tymi głęboko wrosnietymi trawami wszelkiej masci, to jest normalnie jakaś mafia zielonych..jak wyciagam mleczyki, tamte rechotaja i siedzą dalej wygodnie , głęboko i naigrywaja się że mnie: ty popatrz,ta bida chce nam dać radę,? Z tymi wszystkimi klaczami i wiekowym podziemiem? Buahaha.
Ni
O tak myślę one między sobą gadają i ubaw ze mnie mają.Ale nic to. Bo jak Krzyżak z matki strony jestem a to co zobowiazuje- never, ever give up.